Tegenwoordig is (71) Niobe een zeer relevant onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van mensen van alle leeftijden en interesses. Met een aanzienlijke impact op verschillende aspecten van het dagelijks leven heeft (71) Niobe debatten, controverses en grote belangstelling op mondiaal niveau gegenereerd. Vanaf zijn oorsprong tot zijn invloed vandaag de dag heeft (71) Niobe een imposante stempel gedrukt op de samenleving, cultuur en geschiedenis. In dit artikel zullen we verschillende facetten van (71) Niobe verkennen, van de oorsprong tot de impact ervan vandaag, waarbij we het belang en de relevantie ervan in verschillende contexten analyseren.
(71) Niobe | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
3D afbeelding op basis van lichtkromme.
| ||||
Type | S | |||
Datum ontdekking | 13 augustus 1861 | |||
Ontdekt door | Robert Luther | |||
Vernoemd naar | Niobe | |||
Fysische gegevens | ||||
Diameter | 75.87±3.28 km | |||
Albedo | 30,52% | |||
Baangegevens | ||||
Perihelium | 2,2790 AE | |||
Aphelium | 3,2348 AE | |||
Halve lange as (a) | 2,7569 AE | |||
Excentriciteit (e) | 0,1733 | |||
Lengte klimmende knoop (Ω) | 316,02 | |||
Argument van het periapsis (ω) | 266,88° | |||
Middelbare anomalie (M) | 178,02 | |||
Periode (P) | 4,58 jaar | |||
Inclinatie (i) | 23,259° | |||
Waarnemingsgegevens | ||||
Schijnbare helderheid | 7,30 mag | |||
|
(71) Niobe is een steenachtige planetoïde en relatief langzame rotator uit de centrale regionen van de planetoïdengordel, met ongeveer 90 kilometer in diameter. Hij werd op 13 augustus 1861 ontdekt door de Duitse astronoom Robert Luther, en genoemd naar Niobe, een personage uit de Griekse mythologie. In 1861 werd door de astronoom Friedrich Tietjen aangetoond dat de helderheid van deze planetoïde varieerde.
Niobe is lid van de Gallia familie (802), een kleine familie van bijna 200 bekende stenige planetoïden.
In 2006 werd hij met radar onderzocht met behulp van de radiotelescoop van het Arecibo Observatorium in Puerto Rico. Dit werd aangevuld met optische waarnemingen om een lichtkromming op te bouwen. De resulterende geschatte rotatieperiode van 35,6 uur, of 1,48 aarddagen, verving een eerdere schatting van de rotatieperiode op 14,3 uur. De radargegevens leverden een schatting op van een maximale equatoriale diameter van 94 km, wat overeenkomt met eerdere schattingen op basis van infraroodgegevens als wordt aangenomen dat de vorm enigszins langgerekt is.
De rotatieperiode werd verder verfijnd tot 35,864 ± 0,001 uur tijdens waarnemingen tot en met 2010. Zes steroccultaties van deze planetoïde tussen 2004 en 2007 leverden koorden op variërend van 13-72 km, die statistisch consistent zijn met de gepubliceerde maximale diameter schattingen.
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel 71 Niobe op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.