In de wereld van vandaag is 30 St Mary Axe een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een breed spectrum van de samenleving. Meer weten over 30 St Mary Axe is essentieel om de impact ervan op verschillende aspecten van ons dagelijks leven te begrijpen. Van zijn invloed op de economie tot zijn rol in de populaire cultuur heeft 30 St Mary Axe zichzelf gepositioneerd als een centraal onderwerp in het hedendaagse discours. In dit artikel zullen we ons verdiepen in de wereld van 30 St Mary Axe om de verschillende facetten en de relevantie ervan in de huidige context te verkennen.
30 St Mary Axe The Gherkin | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Met een hoogte van 180 m is 30 St Mary Axe het op vijf na het hoogste gebouw van Londen
| ||||
Plaats | City of London, ![]() | |||
Status | in gebruik als kantoorgebouw | |||
Start bouw | 2001 | |||
Opening | 28 april 2004 | |||
Kenmerken | ||||
Hoogte constructie | 180 m | |||
Verdiepingen | 41 | |||
Vloeroppervlak | 47.950 m² | |||
Kostprijs | £138 miljoen | |||
Partijen | ||||
Architect | Norman Foster Arup | |||
Eigenaar | Safra Group | |||
Aannemer | Skanska | |||
Officiële website (en) Skyscraper Center-pagina | ||||
|
30 St Mary Axe is een door Norman Foster ontworpen kantoorgebouw in de City of London (Londen) dat beter bekendstaat als de "The Gherkin" ("De Augurk").
Foster liet zich voor deze opdracht bijstaan door het ingenieursbureau Arup en zij kozen voor een opmerkelijke kegelvorm om windturbulentie rond het gebouw te verminderen. Het gebouw heeft een vloeroppervlak van 47.950 m², is 180 meter hoog, heeft 41 verdiepingen en kostte £138 miljoen.
In het op 28 april 2004 geopende gebouw wordt een aantal energiebesparende methodes gebruikt, waardoor maar half zoveel energie gebruikt wordt als in een soortgelijk gebouw van dezelfde grootte. Gaten in elke verdieping vormen zes kokers die een natuurlijk ventilatiesysteem vormen voor het hele gebouw. Hierdoor ontstaat een reusachtig dubbelglaseffect, doordat de lucht gevangen zit tussen twee lagen beglazing, hetgeen werkt als een isolerende laag. De kokers onttrekken warme lucht uit het gebouw in de zomer, en verwarmen het in de winter door middel van passieve zonne-energie. De kokers laten ook het zonlicht door, waardoor een aangename werkomgeving ontstaat, en waardoor de verlichtingskosten laag zijn.
Hoewel de vorm overal gebogen is, heeft het hele gebouw toch maar één stuk gebogen glas: een bovenkap in de vorm van een lens.
Het gebouw werd voornamelijk gebruikt door de herverzekeringsmaatschappij Swiss Re, die het gebouw zijn tweede populaire naam gaf: de Swiss Re-toren.
In 2004 werd het gebouw bekroond met de Nationale Staalprijs.
In november 2014 werd het gebouw verkocht aan de Safra Group van de Braziliaanse miljardair Joseph Safra.[1]
In januari 2015 maakten de volgende huurders gebruik van het gebouw:
Daarnaast waren diverse retailers en restaurants op deze locatie actief, zoals The Sterling en Bridge's Newsagent.