Aénor van Châtellerault

In het artikel van vandaag gaan we het hebben over Aénor van Châtellerault, een onderwerp dat de belangstelling heeft gewekt van miljoenen mensen over de hele wereld. Vanaf zijn oorsprong tot zijn impact op de hedendaagse samenleving is Aénor van Châtellerault het onderwerp geweest van studies, debatten en controverses die de evolutie ervan in de loop van de tijd hebben gemarkeerd. Met een geschiedenis die eeuwen teruggaat, blijft Aénor van Châtellerault vandaag de dag relevant en beïnvloedt het ons denken, onze cultuur en onze beslissingen. Via dit artikel zullen we verschillende aspecten van Aénor van Châtellerault verkennen, waarbij we het belang en de rol ervan in de moderne wereld analyseren. Ga met ons mee op deze reis van ontdekken en leren!

Aénor of Aliénor van Châtellerault[1] (Frans: Aénor de Châtellerault; Châtellerault (Vienne), ca. 1103 - Talmont-Saint-Hilaire, maart 1130[2]) was hertogin-gemalin van Aquitanië en vooral bekend als moeder van haar oudste dochter, Eleonora van Aquitanië.

Zij was de dochter van Aimery I van Châtellerault, burggraaf van Châtellerault, en diens echtgenote Amalberga, die Dangereuse de L'Isle Bouchard werd genoemd. Haar moeder begon in 1115 een buitenechtelijke relatie met hertog Willem IX van Aquitanië, die haar naar zijn hof in Poitiers ontvoerde. Amalberga, die de volgende jaren aan Willems hof leefde, wenste minstens voor haar dochter Aénor de officiële rol van een hertogin te verwerven en zette zich daarom in om haar dochter uit haar huwelijk met de burggraaf van Châtellerault met de oudste zoon van hertog Willem te doen trouwen.[3] Het huwelijk tussen de jonge Willem en Aénor vond vermoedelijk in 1121 plaats.[4]

Er zouden drie kinderen voortkomen uit dit huwelijk:[4]

Ze stierf in maart 1130 tijdens een jachtpartij en werd bijgezet in de abdij Saint-Vincent de Nieul-sur-l'Autise in het dorpje Nieul-sur-l'Autise.[2]

Noten

  1. Zij ondertekende in 1129 een oorkonde van haar man als S. Ali+enordis uxoris sue. Zie: A. Richard, Histoire des comtes de Poitou, 778-1204, II, Parijs, 1903, p. 52 (voetnoot 2), E.-R. Labande - introd. M. Aurell, Pour une image véridique d’Aliénor d’Aquitaine, Poitiers, 2005, p. 39.
  2. a b A. Weir, Eleanor of Aquitaine: By the Wrath of God, Queen of England, Londen, 2000, p. 15, R.V. Turner, Eleonore von Aquitanien: Königin des Mittelalters, München, 2012, p. 46.
  3. R.V. Turner, Eleonore von Aquitanien: Königin des Mittelalters, München, 2012, p. 32.
  4. a b R.V. Turner, Eleonore von Aquitanien: Königin des Mittelalters, München, 2012, p. 46.

Referenties

  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Aénor_de_Châtellerault op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  • E.-R. Labande - introd. M. Aurell, Pour une image véridique d’Aliénor d’Aquitaine, Poitiers, 2005.
  • A. Richard, Histoire des comtes de Poitou, 778-1204, II, Parijs, 1903.
  • R.V. Turner, Eleonore von Aquitanien: Königin des Mittelalters, München, 2012.
  • A. Weir, Eleanor of Aquitaine: By the Wrath of God, Queen of England, Londen, 2000.