In het artikel van vandaag gaan we het hebben over Aangebrande orchis. Aangebrande orchis is een onderwerp dat de afgelopen jaren de aandacht van velen heeft getrokken, en het is belangrijk om de implicaties en gevolgen ervan te begrijpen. Van de impact ervan op de samenleving tot de invloed ervan op de populaire cultuur: Aangebrande orchis is een onderwerp gebleken dat interessant en relevant is voor een breed scala aan mensen. In dit artikel zullen we verschillende aspecten van Aangebrande orchis onderzoeken en het belang ervan in de wereld van vandaag bespreken. We hopen dat dit artikel u een vollediger inzicht geeft in Aangebrande orchis en de effecten ervan in onze realiteit.
Aangebrande orchis | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||
Neotinea ustulata (L.) R.M.Bateman, Pridgeon & M.W.Chase (1997) | |||||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||||
Aangebrande orchis op ![]() | |||||||||||||||||
|
De aangebrande orchis (Neotinea ustulata, synoniem: Orchis ustulata) is een orchidee. In België is het een wettelijk beschermde plant.
De soort staat op de Nederlandse rode lijst van planten als niet meer in voorkomend, ze is na 1980 niet meer waargenomen. Daarvoor werd de plant alleen in Zuid-Limburg gevonden.[1]
De soortaanduiding ustulatus komt uit het Latijn en staat voor 'aangebrand'. Aangebrand duidt op de zwarte kleur van de bloeiwijze, die ontstaat doordat de helm van de bloem aan de buitenzijde zwartpaars van kleur is.
De aangebrande orchis wordt naar het verschil in bloeitijd ingedeeld in twee ondersoorten:
Zeer zeldzaam is de variëteit met zuiver witte bloemen
De plant is 10-50 cm (soms tot 80 cm) hoog en heeft twee eivormige knollen.
De plant heeft vijf tot tien blauwachtig groene, ongevlekte lancetvormige bladeren, die ongeveer 3-10 cm lang en 0,5-2 cm breed zijn, die op de bloemstengel naar boven toe kleiner worden. De onderste bladeren vormen een rozet en de bovenste bladeren zitten als een schede om de stengel.
De aangebrande orchis komt voor in droge en halfdroge gazons, arme weiden en op berghellingen tot 2000 m hoogte met een kalkhoudende (pH 6,0-8,0) grond. De soort komt voor van Noord-Spanje tot aan de Alpen, Scandinavië, Oost-Europa tot aan Midden-Siberië en tot de Kaukasus. In het Middellandse Zeegebied komt de plant weinig voor.