Alpha Oumar Konaré
Vandaag willen we een onderwerp behandelen dat ons allemaal aangaat: Alpha Oumar Konaré. Of het nu gaat om een sociaal fenomeen, een relevant persoon, een historische gebeurtenis of welke andere situatie dan ook, het is belangrijk om stil te staan bij dit onderwerp en na te denken over de implicaties ervan in ons dagelijks leven. In dit artikel zullen we dieper ingaan op verschillende aspecten die verband houden met Alpha Oumar Konaré om de impact ervan op onze samenleving, de relevantie ervan vandaag de dag te begrijpen en hoe het onze toekomst kan beïnvloeden. Lees verder om meer te ontdekken over Alpha Oumar Konaré en het belang ervan in de wereld van vandaag.
| Alpha Oumar Konaré | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Alpha Oumar Konaré in 2001 met George W. Bush in Washington
| ||||
| Geboren | 2 februari 1946 Kayes | |||
| Politieke partij | ADEMA-PASJ | |||
| Partner | Adame Ba Konaré | |||
| Aangetreden | 8 juni 1992 | |||
| Einde termijn | 8 juni 2002 | |||
| Voorganger | Moussa Traoré Amadou Toumani Touré (interim) | |||
| Opvolger | Amadou Toumani Touré | |||
| ||||
Alpha Oumar Konaré (Kayes (Frans-Soedan), 2 februari 1946) is een Malinees politicus en archeoloog. Van 1992 tot 2002 was hij president van het land.
Academische loopbaan
Konaré studeerde van 1962 tot 1964 aan de École Normale Supérieure in Katibougou en van 1965 tot 1969 geschiedenis aan de École Normale Supérieure in Bamako. Vervolgens voltooide hij zijn laatste studie van 1971 tot 1975 aan de Universiteit van Warschau.
Van 1975 tot 1978 was hij leider van de afdeling geschiedenis en etnografie voor het ministerie van Jeugd, Sport, Kunst en Cultuur. In 1980 kreeg hij een onderzoeksopdracht van het Institut Supérieur de Formation en Recherche Appliquée en werd hij hoogleraar aan de faculteit voor geschiedenis en geografie aan de École Normale Supérieure in Bamako.
Vervolgens was hij voorzitter van verschillende academische verenigingen van geschiedkundigen, geografen en archeologen. Van 1981 tot 1982 was hij adviseur voor de UNESCO en het VN-Ontwikkelingsprogramma.
Konaré ontving meerdere eredoctoraten. Hij ontving er een van Universiteit van Michigan, de Universiteit van Rennes II en van de Université libre de Bruxelles.
Politieke loopbaan
In 1978 werd Konaré minister van Jeugd, Sport, Kunst en Cultuur, maar hij trad in 1980 weer terug. Aanvankelijk had hij nog vertrouwen in de hervormingsplannen van president Moussa Traoré gehad. Op de achtergrond bleef hij actief in ondergrondse bewegingen en oppositiepartijen. In 1983 richtte hij het cultuurtijdschrift Jamana op en in 1989 het dagblad Les échos.
Op 26 maart 1991 werd een staatsgreep tegen de regering van Traoré gepleegd. Konaré richtte op dat moment de zender Radio Bamakan op en werd delegatielid van de nationale conferentie die een nieuwe grondwet opstelde en verkiezingen voorbereidde.
In 1992 werd hij na twee verkiezingsronden verkozen tot president van Mali. In 1997 werd hij in de eerste verkiezingsronde opnieuw gekozen met een meerderheid van 95,9% van de stemmen. Tijdens deze verkiezingen hadden de meeste oppositiepartijen de verkiezingen geboycot. In 2002 eindigde zijn presidentsperiode van rechtswege.
Van 2003 tot 2008 was Konaré voorzitter van de commissie van de Afrikaanse Unie.