Alphonse Arend

Dit artikel gaat in op het onderwerp Alphonse Arend, dat de afgelopen jaren aan relevantie heeft gewonnen vanwege de impact ervan op verschillende gebieden van de samenleving. Sinds zijn opkomst heeft Alphonse Arend de belangstelling gewekt van zowel experts als gewone mensen, waardoor debatten en reflecties zijn ontstaan ​​over de invloed ervan op het dagelijks leven. Via deze analyse proberen we een brede en complete visie op Alphonse Arend te bieden, waarbij we de vele facetten ervan onderzoeken en de implicaties ervan in de huidige context onderzoeken. Door verschillende standpunten te bespreken en relevante informatie te presenteren, zullen we proberen de lezer een alomvattend inzicht te geven in Alphonse Arend en het belang ervan vandaag de dag.

Alphonse Arend
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Alphonse Pierre Arend
Pseudoniem(en) L'Abonné, A.A.
Geboren 8 juni 1907
Geboorteplaats Niederwiltz
Overleden 7 december 1987
Overlijdensplaats Luxemburg-Stad
Geboorteland Luxemburg
Beroep schrijver, literatuurcriticus en docent
Werk
Onderscheidingen Commandeur in de Orde van Verdienste
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Alphonse Pierre Arend (Niederwiltz, 8 juni 1907 – Luxemburg-Stad, 7 december 1987) was een Luxemburgs auteur en literatuurcriticus.[1]

Leven en werk

Arend was een zoon van slager Jean-Pierre Arend en Barbe Eilenbecker. Hij werd opgeleid aan het Athénée grand-ducal in Luxemburg-Stad en de École normale supérieure in Parijs. Hij werd docent Frans aan het Athénée de Luxembourg (1932-1934), de Industrie- en Handelsschool in Esch-sur-Alzette (1934-1940), het Lycée de garçons de Luxembourg (vanaf 1944) en het Cours supérieurs (1945-1966).[2] Hij trouwde in 1936 met Jeanne Marguerite Welter, uit dit huwelijk werd de kunstenares Renée Arend geboren.

Arend bevorderde de Franse taal en literatuur in Luxemburg. Als literatuurcriticus publiceerde hij onder meer in de d'Hémecht, de Obermosel-Zeitung, Luxemburger Wort en La Dryade. Hij was in 1945 oprichter van Amitiés françaises en tot 1951 voorzitter van de vereniging. Van 1976 tot aan zijn overlijden was hij voorzitter van de Société des écrivains luxembourgeois de langue française, een vereniging voor Luxemburgse schrijvers die in het Frans schrijven. In 1957 werd Arend benoemd tot attaché bij het Ministerie van Onderwijs. In 1975 werd hij lid van de sectie kunst en letteren van het Institut grand-ducal.[2] In 1977 werd hij benoemd tot commandeur in de Orde van Verdienste van het Groothertogdom Luxemburg.

Alphonse Arend overleed op 80-jarige leeftijd.

Enkele publicaties

  • 1945: La Poudre aux yeux. Contes et récits.
  • 1952: Défense et illustration de l'écrivain luxembourgeois de langue française.
  • 1954: Alain-Fournier et la naissance du "Grand Meaulnes". Edition M. Didier Bruxelles
  • 1956: Reflets 1956.
  • 1963: Luxembourg, mille ans d'imprégnation française.
  • 1966: Reflets II, Éditions Saint Paul.

Literatuur

  • Georges Als (1997) "Alphonse Arend (1907 - 1987): au service du génie de la culture française", in Nos cahiers: Lëtzebuerger Zäitschrëft fir Kultur, jaargang 18 (1997), n° 4, p. 9.24.
  • Elisabeth Winkel (1997) "En souvenir du professeur Alphonse Arend", in Die Warte, jaargang 50 (1997), n° 38, p. 4.