In het artikel van vandaag gaan we het hebben over Alphonse Pyramus de Candolle. Alphonse Pyramus de Candolle is een onderwerp dat de afgelopen jaren aan relevantie heeft gewonnen en grote belangstelling in de samenleving heeft gewekt. In dit artikel zullen we de verschillende facetten en aspecten die verband houden met Alphonse Pyramus de Candolle grondig onderzoeken, van de oorsprong tot de invloed ervan vandaag de dag. We analyseren de impact ervan op verschillende gebieden, evenals de meningen en perspectieven van experts in het veld. Daarnaast zullen we kijken naar de evolutie ervan in de tijd en de mogelijke toekomstscenario’s die zich rond Alphonse Pyramus de Candolle zouden kunnen voordoen. Mis deze fascinerende verkenning van Alphonse Pyramus de Candolle niet!
Alphonse Pyramus de Candolle | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Alphonse Pyramus de Candolle in 1866.
| ||||
Volledige naam | Alphonse Louis Pierre Pyramus de Candolle | |||
Geboren | Parijs, 27 oktober 1806 | |||
Overleden | Genève, 4 april 1893 | |||
Geboorteland | ![]() | |||
Standaardafkorting | A.DC. | |||
Toelichting | ||||
De bovenaangeduide standaardaanduiding, conform de database bij IPNI, kan gebruikt worden om Alphonse Pyramus de Candolle aan te duiden bij het citeren van een botanische naam. In de Index Kewensis is een lijst te vinden van door deze persoon (mede) gepubliceerde namen.
| ||||
|
Alphonse Pyramus de Candolle (Parijs, 27 oktober 1806 – Genève, 4 april 1893) was een Zwitsers botanicus.
Alphonse Pyramus de Candolle stamde uit een van de oude families uit de Provence, die in het midden van de 16e eeuw hun thuisland hadden verlaten onder druk van religieuze vervolging.Zijn vader was de bekende Zwitserse botanicus Augustin Pyramus de Candolle. In 1832 trouwde hij met Jeanne-Victoire-Laure Kunkler, een dochter van Jean-Jacques Kunkler.
Hij studeerde eerst rechten aan de Universiteit van Genève en behaalde zijn doctorstitel in 1829. Daarna legde hij zich echter volledig toe op de biologie. Hij nam de leerstoel van zijn vader over aan de Universiteit van Genève en hij was gedurende twintig jaar professor botanica. Samen met zijn medewerkers zette hij ook de redactie voort van de Prodromus systematis naturalis regni vegetabilis, een werk dat zijn vader bij zijn dood in 1841 onvoltooid had achtergelaten. Verder onderzocht hij het nieuwe domein van de botanische aardrijkskunde. Hij publiceerde onder meer de werken Géographie botanique raisonnée (1855), Origine des plantes cultivées (1882-1886) en Histoire des sciences et des savants depuis deux siècles (1873).
Zijn zoon Anne Casimir Pyrame de Candolle werd ook botanicus.
Van 1842 tot 1848 en in 1862 was hij lid van de Grote Raad van Genève. Van 1842 tot 1845, in 1858 en van 1862 tot 1866 zetelde hij tevens in de gemeenteraad van Genève.
Hij ontving verschillende eerbewijzen en was lid van verschillende wetenschappelijke instellingen:
Hij ontving eredoctoraten van de universiteiten van Basel, Heidelberg, Cambridge en Oxford. Verder was hij voorzitter van de botanische congressen van Londen (1866) en Parijs (1867).