Arnold Leeflang
Arnold Leeflang is een onderwerp dat de afgelopen jaren de aandacht heeft getrokken van mensen van alle leeftijden en achtergronden. Sinds de opkomst ervan heeft het een ongekende belangstelling gewekt en voor debatten op alle terreinen gezorgd. Naarmate het zich ontwikkelde, is het erin geslaagd grenzen te overschrijden en heeft het de manier beïnvloed waarop mensen denken, handelen en zich verhouden. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten van Arnold Leeflang onderzoeken en de impact ervan op de huidige samenleving, evenals de mogelijke gevolgen die dit in de toekomst kan hebben.
| Arnold Leeflang | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Scheepstimmerman
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Arnoldus Leeflang | |||
| Geboren | Rotterdam, 26 januari 1871 | |||
| Overleden | Rotterdam, 27 september 1942 | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Beroep(en) | beeldhouwer | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Arnoldus (Arnold) Leeflang (Rotterdam, 26 januari 1871 - aldaar, 27 september 1942) was een Nederlands beeldhouwer.[1]
Leven en werk
Leeflang werd geboren in Rotterdam als zoon van timmerman Hendrik Leeflang en Petronella Theodora van der Meulen. Hij werd opgeleid tot stukadoor, vanaf 1892 werkte hij als uitvoerder in Keulen. In 1909 keerde Leeflang terug naar Nederland en werd hij genaturaliseerd.[2] Hij kreeg les van Kees Oosschot aan de Teekenschool voor Kunstambachten in Amsterdam (1913-1914). In 1914 vestigde hij zich weer in Rotterdam. Hij was er de volgende jaren als hoofdbeeldhouwer voor ornamentele details betrokken bij de bouw van het stadhuis van Rotterdam aan de Coolsingel.[3]
Leeflang was getrouwd met Anna Petronella Stobbaerts (1870-1935) uit Borgerhout. Hij overleed in 1942, op 71-jarige leeftijd, en werd begraven op de rooms-katholieke begraafplaats St. Laurentius.
Werken (selectie)
- 1914-1915 modellen voor granieten beeldhouwwerk voor het gebouw van Jan Verheul voor de Nederlandsche Handel-Maatschappij aan de Zuidblaak 72, Rotterdam. Vernietigd bij het bombardement op Rotterdam.[4]
- 1915-1920 beeldhouwwerk stadhuis van Rotterdam, voor interieur (kapitelen op de kolommen) en exterieur: scheepstimmerman, zeilmaker, elektricien, figuren op draagpijlers van de balkons, beeldhouwwerk voor de portiek van de politiepost en de koppen in de voorsprongen van de binnenplaats van Psyche, Wetenschap, Kunst en Nijverheid (m.m.v. W.A. Beker, H. Schallenberg en P.J.W. van Berkel)
- 1917-1919 deel van het beeldhouwwerk voor de Sint-Luciastichting, Aert van Nesstraat 29, Rotterdam
- ↑ Biografische gegevens bij het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis
- ↑ "(Staatsblad no. 399.) WET van den 6den December 1909, houdende naturalisatie van Johanna Barbara Nijsten en vier en vijftig anderen.", Staatscourant, 17 december 1909.
- ↑ Ype Koopmans (1997) Muurvast & gebeiteld - Beeldhouwkunst in de bouw 1840-1940, Rotterdam: NAi Uitgevers. ISBN 90-5662-076-2 p. 302.
- ↑ Rotterdam Zuidblaak 72. Gearchiveerd op 25 september 2019.
