Tegenwoordig is Arthur Surridge Hunt een relevant onderwerp geworden op verschillende gebieden van de samenleving. De impact ervan is voelbaar in de politiek, de economie, de cultuur en het dagelijks leven van mensen. Sinds zijn opkomst heeft Arthur Surridge Hunt grote belangstelling gewekt en debatten en discussies over de reikwijdte en gevolgen ervan gegenereerd. Dit artikel probeert de meerdere facetten van Arthur Surridge Hunt te verkennen, de invloed ervan in verschillende contexten te analyseren en een alomvattend beeld te bieden van het belang ervan in het huidige landschap. Via een multidisciplinaire aanpak willen we Arthur Surridge Hunt vanuit verschillende perspectieven benaderen, en zo bijdragen aan een breder en verrijkend begrip van dit fenomeen.
Arthur Surridge Hunt (Romford, Essex 1 maart 1871 - Oxford 18 juni 1934) was een Brits papyroloog.
Arthur Surridge Hunt studeerde aan Queen's College aan de Universiteit van Oxford waar hij bevriend raakte met Bernard Pyne Grenfell (1869-1927).[1] Ze waren allebei gefascineerd door de papyrusvondsten in Egypte uit de Grieks-Romeinse periode. Hunt promoveerde in 1894 en was sindsdien als onderzoeker verbonden aan Queen's College. In hetzelfde jaar namen Hunt en Grenfell deel aan de archeologische opgravingen in Oxyrhynchus, Egypte, waar enorme hoeveelheden aan papyrusfragmenten werden aangetroffen.
Naast veel Bijbels materiaal, werden ook fragmenten gevonden van apocriefe boeken, Oxyrhynchus logia en kopieën van werken van klassieke auteurs. Hunt en Grenfell hebben alle papyrusfragmenten beschreven en gepubliceerd in The Oxyrhynchus Papyri, waarvan de redactie in handen was van het duo. In de periode 1898-1922 verschenen 15 delen waar Hunt en Grenfell samen aan werkten. Nadat Grenfell wegens ziekte was teruggetreden verschenen nog eens 2 delen onder redactie van Hunt.
In 1913 volgde Hunt Grenfell op als hoogleraar papyrologie aan de Universiteit van Oxford. Hij overleed in 1934.