Attitude (ballet)
In de wereld van vandaag is Attitude (ballet) een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Of het nu vanwege zijn relevantie vandaag, zijn impact op de samenleving of zijn historisch belang is, Attitude (ballet) is erin geslaagd zichzelf te positioneren als een onderwerp van algemeen belang op sociaal, cultureel, politiek en economisch gebied. Door de jaren heen is Attitude (ballet) het onderwerp geweest van talloze studies, debatten en controverses, wat heeft geleid tot een beter begrip en analyse van de verschillende dimensies ervan. In dit artikel zullen we het fenomeen Attitude (ballet) en de implicaties ervan in ons dagelijks leven grondig onderzoeken, met als doel licht te werpen op een onderwerp dat nog steeds grote belangstelling en nieuwsgierigheid genereert in de huidige samenleving.
|
| |
LINKS: Ballerina in een attitude. RECHTS: De Mercurius van Giambologna waarop de houding gebaseerd is.
| ||
Een attitude is een houding van het lichaam in het ballet. Italiaans balletmeester Carlo Blasis introduceerde de houding in 1837 na het bestuderen van de Mercurius van Vlaams beeldhouwer Giambologna. De danser staat op één been (het steunende been) met het andere been (het werkende been) opgeheven en naar buiten gekeerd. Het werkende been is gebogen bij de knie in een hoek van ongeveer 90 graden en de voet wordt gestrekt in het verlengde van het onderbeen.
Volgens de methode van Italiaans balletmeester Enrico Cecchetti moet de knie van het werkende been hoger staan dan de voet. In de Russische techniek van Agrippina Vaganova bevindt de knie zich lager dan de voet. Het werkende been kan zich achter (derrière), voor (devant) of aan de zijkant van (à la seconde) het lichaam bevinden. De voet van het steunende been kan plat op de grond staan (à terre), op de bal staan (en demi-pointe) of op de tip (en pointe). De arm aan de zijde van het werkende been wordt meestal boven het hoofd gehouden (en haut).
