Australisch tenniskampioenschap 1939

In dit artikel gaan we ons verdiepen in de fascinerende wereld van Australisch tenniskampioenschap 1939. Vanaf het begin tot aan de relevantie ervan vandaag de dag heeft Australisch tenniskampioenschap 1939 de aandacht getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. We onderzoeken de hoogtepunten ervan, de controversiële gevolgen ervan en hoe het zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld. Australisch tenniskampioenschap 1939 is een breed en divers onderwerp, dus we zullen verschillende perspectieven en belangrijke aspecten onderzoeken om een ​​complete en verrijkende visie te bieden. Van zijn impact op de samenleving tot zijn invloed op verschillende gebieden heeft Australisch tenniskampioenschap 1939 ongetwijfeld een onuitwisbare stempel gedrukt op de geschiedenis, en dit artikel probeert al zijn mysteries te ontrafelen en ons in staat te stellen het belang ervan beter te begrijpen.

Australisch tenniskampioenschap 1939
Editie 1939 (32e editie)
Stad, land MelbourneVic, Australië
Locatie Kooyong Lawn Tennis Club
Datum 20 - 28 januari
Auspiciën ILTF
Categorie grandslamtoernooi
Ondergrond gras, buiten
Winnaars
Mannenenkel Vlag van Australië John Bromwich
Vrouwenenkel Vlag van Australië Emily Hood-Westacott
Mannendubbel Vlag van Australië John Bromwich
Vlag van Australië Adrian Quist
Vrouwendubbel Vlag van Australië Thelma Coyne-Long
Vlag van Australië Nancye Wynne
Gemengd dubbel Vlag van Australië Nell Hall-Hopman
Vlag van Australië Harry Hopman
Vorige: 1938     Volgende: 1940
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De 32e editie van het Australisch grandslamtoernooi, het Australisch tenniskampioenschap 1939, werd gehouden van 20- 28 januari 1939. [1][2] Voor de vrouwen was het de 18e editie. Het toernooi werd gespeeld op de grasbanen van het Kooyong Lawn Tennis Club te Melbourne.[3]

Belangrijkste uitslagen

Mannenenkelspel
Finale: John Bromwich (Australië) won van Adrian Quist (Australië) met 6-4, 6-1, 6-3[1]

Vrouwenenkelspel
Finale: Emily Hood-Westacott (Australië) won van Nell Hall-Hopman (Australië) met 6-1, 6-2[2]

Mannendubbelspel
Finale: John Bromwich (Australië) en Adrian Quist (Australië) wonnen van Colin Long (Australië) en Don Turnbull (Australië) met 6-4, 7-5, 6-2[4]

Vrouwendubbelspel
Finale: Thelma Coyne-Long (Australië) en Nancye Wynne (Australië) wonnen van May Hardcastle (Australië) en Emily Hood-Westacott (Australië) met 7-5, 6-4[2]

Gemengd dubbelspel
Finale: Nell Hall-Hopman (Australië) en Harry Hopman (Australië) wonnen van Margaret Wilson (Australië) en John Bromwich (Australië) met 7-5, 2-6, 6-4[2]

Jongensenkelspel
Winnaar: Billy Sidwell (Australië)[5][6]

Meisjesenkelspel
Winnaar: Joyce Wood (Australië)[7]

Jongensdubbelspel
Winnaars: Roy Felan (Australië) en Harold Impey (Australië)[5][8]

Meisjesdubbelspel
Winnaars: Joyce Wood (Australië) en Alison Burton (Australië)[5][9]