Bijvoeglijk naamwoord
Tegenwoordig is Bijvoeglijk naamwoord een onderwerp dat van groot belang is voor een groot deel van de bevolking. Deze kwestie heeft de aandacht getrokken van experts, wetenschappers en professionals uit verschillende vakgebieden, die hun tijd en moeite hebben besteed aan het analyseren ervan vanuit verschillende benaderingen. Bovendien heeft Bijvoeglijk naamwoord een debat in de samenleving teweeggebracht, wat aanleiding heeft gegeven tot tegenstrijdige meningen en uiteenlopende standpunten. Gezien deze situatie is het relevant om onze kennis van Bijvoeglijk naamwoord te verdiepen en de implicaties ervan in verschillende contexten te onderzoeken. Voor dit doel zal dit artikel Bijvoeglijk naamwoord gedetailleerd en kritisch behandelen, om een alomvattende visie op dit huidige onderwerp te bieden.
Een bijvoeglijk naamwoord of adjectief is een woordsoort in de taalkundige benoeming. Het wordt gebruikt om iets anders in de zin (vaak een zelfstandig naamwoord) nader te omschrijven. Het bijvoeglijk naamwoord (afkorting bn.) duidt dus meestal een eigenschap of hoedanigheid aan en vormt meestal één zinsdeel met datgene wat het nader omschrijft.
Soorten
Een bijvoeglijk naamwoord kan in een zin op twee manieren gebruikt worden: attributief en niet-attributief. Niet-attributief gebruik kan weer worden onderverdeeld in predicatief en bijwoordelijk gebruik.
Gebruik
In het Nederlands en veel andere talen kunnen van veel bijvoeglijke naamwoorden een vergrotende trap en overtreffende trap afgeleid worden. Het oorspronkelijke bijvoeglijk naamwoord is de stellende trap. Samen heten ze de trappen van vergelijking.
Vrijwel alle bijvoeglijke naamwoorden kunnen daarnaast worden gesubstantiveerd, wat betekent dat ze de syntactische eigenschappen van zelfstandige naamwoorden krijgen en met andere adjectieven kunnen worden gecomplementeerd. Dit gebeurt meestal met specifieke vaste achtervoegsels, waarvan elke taal er een aantal heeft.
Bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands
Zie Nederlandse grammatica#Bijvoeglijke naamwoorden voor een uitgebreidere bespreking- Attributief
- Van een attributief bijvoeglijk naamwoord is sprake wanneer het bijvoeglijk naamwoord geplaatst wordt vóór een zelfstandig naamwoord
- Het groene handvat — De intelligente vrouw — De lange man
- Een groen handvat — Een intelligente vrouw — Een lange man
- Predicatief
- Van een predicatief bijvoeglijk naamwoord is sprake wanneer het hoofd is van een naamwoordelijk gezegde, predicatief complement of bepaling van gesteldheid
- Het handvat is groen – De vrouw is intelligent – De man is lang
- Een handvat is groen — Een vrouw is intelligent — Een man is lang
- Het lampje is aan — Een lampje is aan (correct)
Het ane lampje — Een aan lampje(foutief)
- Bijwoordelijk
- Het bijvoeglijk naamwoord wordt als bijwoord gebruikt
- hij tuiniert groen
- Partitief
- Het bijvoeglijk naamwoord wordt geplaatst na een woord van kwantiteit met als suffix -s
- dat is niets nieuws
- Zelfstandig
- Het bijvoeglijk naamwoord wordt zelfstandig gebruikt waarbij verwezen wordt naar een bekend begrip.
- Wilt U een rode stoel of liever een groene? Het liefst heb ik die blauwe.
- Ik heb gestemd op de Groenen.
Verbuiging
Zie Bijvoeglijk naamwoord met of zonder buigings-e voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
· 
· 