Bleke vleermuis
In dit artikel gaan we het onderwerp Bleke vleermuis vanuit verschillende perspectieven en benaderingen onderzoeken. Bleke vleermuis is een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van experts in het veld, maar ook van het grote publiek, vanwege de relevantie en het belang ervan vandaag de dag. Langs deze lijnen zullen we de verschillende aspecten analyseren die verband houden met var1, van de geschiedenis en evolutie ervan tot de implicaties ervan in de hedendaagse samenleving. Om een alomvattend en evenwichtig beeld te bieden, zullen we ook ingaan op de controverses en debatten die rond dit onderwerp zijn ontstaan, in een poging licht te werpen op de verschillende facetten ervan. Zo wordt Bleke vleermuis onthuld als een onderwerp van grote relevantie en interesse, dat het verdient om diepgaand te worden geanalyseerd en begrepen.
| Bleke vleermuis IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Antrozous pallidus (LeConte, 1856) | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Verspreiding | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Bleke vleermuis op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De bleke vleermuis (Antrozous pallidus) is een zoogdier uit de familie van de gladneuzen (Vespertilionidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door LeConte in 1856.
Kenmerken
Deze middelgrote, bleke vleermuis heeft een varkenssnoet en lange oren. De lichaamslengte bedraagt 5,5 tot 8 cm, de staartlengte 3,5 tot 5,5 cm en het gewicht 14 tot 30 gram.
Leefwijze
Dit dier bewoont droge gebieden, variërend van graslanden tot gloeiende halfwoestijnen zoals in Death Valley, Californië. Dankzij zijn grote oren en goed gehoor, kan het zijn prooi probleemloos opsporen: kevers, krekels, spinnen, duizendpoten, hagedissen en muizen. Het dier maakt doordringende, krijsende geluiden om de weg te vinden naar de gezamenlijke rustplaats, die zich bevindt tussen rotsen of bomen, soms ook op een zolder. Deze geluiden zijn ook voor de mens hoorbaar.
Verspreiding
Deze in groepsverband levende soort komt voor van westelijk Noord-Amerika tot Mexico en Cuba.