Bruisende drank

Tegenwoordig is Bruisende drank een onderwerp dat van groot belang is voor de samenleving in het algemeen. Met de vooruitgang van de technologie en de mondialisering is Bruisende drank een steeds belangrijker onderwerp geworden op verschillende gebieden, van politiek tot wetenschap. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten met betrekking tot Bruisende drank in detail onderzoeken, van de oorsprong en evolutie tot de impact ervan vandaag. Daarnaast zullen we de verschillende perspectieven en meningen over Bruisende drank analyseren, om een ​​volledige en objectieve visie te bieden op dit onderwerp dat vandaag zo relevant is.

Bruisende drank
(Boekomslag op en.wikipedia.org)
Oorspronkelijke titel Sparkling Cyanide
Auteur(s) Agatha Christie
Land Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Taal Nederlands
Oorspronkelijke taal Engels
Genre Misdaadgenre
Uitgever Luitingh-Sijthoff
Oorspronkelijke uitgever Vlag van Verenigd Koninkrijk Collins Crime Club
Vlag van Verenigde Staten Dodd, Mead and Company
Uitgegeven 1950
1976: Sprankelend blauwzuur
Oorspronkelijk uitgegeven 1945
Pagina's 199 pagina’s
ISBN 9021800217
Vorige boek En het einde is de dood
Volgende boek Poirot Knows the Murderer
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Bruisende drank of Sprankelend blauwzuur (Engels: Sparkling Cyanide of Remembered Death) is een detective- en misdaadroman uit 1945 van de Britse schrijfster Agatha Christie. Het verhaal is een verlengde versie van het kortverhaal The Yellow Iris uit juli 1937 waar oorspronkelijk Hercule Poirot de hoofdrol had.

Het verhaal verscheen initieel onder de naam Remembered Death in het Amerikaanse magazine The Saturday Evening Post in acht delen van 15 juli (volume 216, nr.3) tot 2 september 1944 (volume 217, nr.10) met illustraties van Hy Rubin[1] en in sterk verkorte versie in 18 delen in het Britse dagblad Daily Express van 9 juli tot 29 juli 1945. Het boek werd in februari 1945 voor het eerst gepubliceerd onder de naam Remembered Death door Dodd, Mead and Company in de Verenigde Staten en onder de originele naam door de Collins Crime Club in Groot-Brittannië in december datzelfde jaar. De Nederlandstalige versie werd uitgebracht in 1950 door Luitingh-Sijthoff.

Verhaal

Op 2 november sterft Rosemary Barton tijdens een etentje in een restaurant door vergiftiging met cyanide. Haar dood wordt aanzien als zelfmoord. Zes maanden na haar dood krijgt haar echtgenoot George anonieme brieven waarin wordt beweerd dat Rosemary vermoord werd. George besluit een jaar na haar dood om het gezelschap opnieuw bijeen te roepen voor een etentje. George wordt ook vergiftigd en sterft en weer vermoed men zelfmoord. Maar George had zijn plannen aan zijn vriend kolonel Race uitgelegd en deze stelt een onderzoek in. Al gauw blijkt dat het vergif niet bedoeld was voor George maar voor Iris, de jongere zus van Rosemary die haar fortuin geërfd heeft.

Adaptaties