Bruno Cremer

In de wereld van vandaag is Bruno Cremer voor veel mensen een relevant en interessant onderwerp geworden. Of het nu gaat om de impact ervan op de samenleving, de relevantie ervan in de geschiedenis of de invloed ervan op de populaire cultuur, Bruno Cremer heeft de aandacht getrokken van veel mensen over de hele wereld. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Bruno Cremer onderzoeken, waarbij we het belang ervan, de evolutie ervan in de loop van de tijd en de rol ervan in verschillende contexten analyseren. Door middel van een alomvattende en multidisciplinaire aanpak zullen we proberen licht te werpen op dit intrigerende en belangrijke onderwerp, en onze lezers een dieper en uitgebreider beeld van Bruno Cremer bieden.

Bruno Cremer
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Geboren 6 oktober 1929
Overleden 7 augustus 2010
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Bruno Cremer (Saint-Mandé, 6 oktober 1929 – Parijs, 7 augustus 2010) was een Franse acteur.

Leven en werk

Cremers moeder was van Vlaams-Belgische afkomst; zijn vader was een Rijsels zakenman die zich in 1914 tot Belg liet naturaliseren omdat het Franse leger hem te jong vond om te gaan vechten in de Eerste Wereldoorlog.[1] Hij groeide op als de jongste van drie kinderen aan de Place de la Nation in Parijs. Op zijn 18de koos hij voor de Franse nationaliteit.

Debuut in de toneelwereld

Cremer begon zijn carrière in het theater, onder meer in Robinson van Jules Supervielle. Hij bleef de volgende jaren in de theaterwereld actief, in stukken van onder andere Shakespeare, Oscar Wilde en Jean Anouilh.

Filmacteur

Vanaf de jaren zestig speelde Cremer ook filmrollen. Zijn hoofdrol in de oorlogsfilm La 317e Section (1965) betekende zijn doorbraak. Een rol in Lo straniero van Luchino Visconti volgde, evenals rollen in enkele andere oorlogsfilms, zoals Paris brûle-t-il? (1966) en Un homme de trop (1967). Cremer speelde mee in ongeveer 70 films, veelal politiefilms, drama's en thrillers. Hij werkte meermaals samen met de politiek geëngageerde filmmakers Yves Boisset (4 films) en Costa-Gavras (2 films), met Pierre Schoendoerffer (3 films), Jean-Claude Brisseau (3 films) en Bertrand Blier (2 films).

Cremer vertolkte memorabele rollen als de anarchist Jules Bonnot in het politiedrama La Bande à Bonnot (1969), als voortvluchtig bankdirecteur in Sorcerer (1977, de Amerikaanse remake van de Franse klassieker Le salaire de la peur), als priester-studieprefect in het drama Anthracite (1980), als leraar filosofie op wie een leerlinge verliefd wordt in het drama Noce blanche (1989) en als maffioze kunstverzamelaar Espinosa in La piovra (1994-1999).

Televisie

Cremer werd vooral bekend door zijn rol in de televisieserie Commissaire Maigret. Van 1991 tot 2005 speelde Cremer in 54 afleveringen de rol van Maigret. Zijn bioscoopfilmactiviteiten kwamen daardoor op een heel laag pitje te staan. Hij maakte in 2000 een geslaagde comeback als filmacteur met het drama Sous le sable, waarin hij een echtgenoot speelde die nooit terugkeerde na een zwemtochtje in zee. Voorts speelde hij de rol van Espinoza in de televisieserie La Piovra

In Maigret et l'étoile du Nord, de laatste aflevering van Commissaire Maigret, werd Cremers stem gedoubleerd omdat hij inmiddels aan keelkanker leed.[bron?]

Autobiografie

In 2000 schreef Cremer een autobiografie, die verscheen als Un certain jeune homme.

Eind 2006 besloot hij officieel te stoppen met acteren. Cremer overleed in 2010 op 80-jarige leeftijd aan tongkanker.[2]

Filmografie (selectie)

Bibliografie

  • Bruno Cremer: Un certain jeune homme, Éditions de Fallois, 2000, Parijs.