Candidatura d'Unitat Popular

In dit artikel duiken we in de opwindende wereld van Candidatura d'Unitat Popular, waarbij we de vele facetten ervan en de impact ervan op verschillende gebieden van het dagelijks leven onderzoeken. Candidatura d'Unitat Popular is een onderwerp dat de interesse heeft gewekt van zowel experts als fans, vanwege de relevantie ervan in de huidige samenleving. Langs deze lijnen zullen we de oorsprong, evolutie, uitdagingen en kansen ervan onderzoeken, en hoe dit de manier heeft gevormd waarop we leven, werken en met elkaar omgaan. Het maakt niet uit of u een expert op dit gebied bent of net begint de wonderen ervan te ontdekken, dit artikel belooft u een informatief en verrijkend perspectief op Candidatura d'Unitat Popular te geven. Maak je klaar voor een fascinerende ontdekkingsreis!

Candidatura d'Unitat Popular
Logo
Zetels
Catalaans Parlement
10 / 135
Geschiedenis
Opgericht 14 december 1986
Algemene gegevens
Actief in Catalonië Catalonië
Hoofdkantoor Plaça de Gisprt F 1r
Manresa (Bages)
Richting Links
Ideologie Catalaanse onafhankelijkheid
Socialisme
Anti-kapitalisme
Participatiedemocratie
Feminisme
Ecologisme
Doelstelling Onafhankelijk, sociaal en duurzaam Catalonië
Motto Het noodzakelijke alternatief
(l'alternativa necessària)
Kleuren
cup.cat
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Candidatura d'Unitat Popular is een links tot extreem linkse catalanistische politieke partij uit Catalonië. Ze werd op 14 december 1986 in Barcelona opgericht.[1] Ze werkt volgens het principe van de participatiedemocratie, waarbij alle beslissingen door de algemene vergadering en niet door de particratische organen of partijbureaus getroffen worden.[2]

In 2015 had de partij verkozenen in een tachtigtal gemeenten in Catalonië en het Land van València.[3] Wegens onverenigbaarheid met de centrumrechtse Convergència Democràtica de Catalunya (CDC) heeft de partij geweigerd deel te nemen aan de coalitie Junts pel Sí, ofschoon ze bij het streven naar Catalaanse onafhankelijkheid veel gemeenzaam heeft en de persoonlijke verhoudingen met de concurrerende catalaansgezinde partijen goed zijn.[4]

Bekende figuren