In dit artikel duiken we in de opwindende wereld van Candidatura d'Unitat Popular, waarbij we de vele facetten ervan en de impact ervan op verschillende gebieden van het dagelijks leven onderzoeken. Candidatura d'Unitat Popular is een onderwerp dat de interesse heeft gewekt van zowel experts als fans, vanwege de relevantie ervan in de huidige samenleving. Langs deze lijnen zullen we de oorsprong, evolutie, uitdagingen en kansen ervan onderzoeken, en hoe dit de manier heeft gevormd waarop we leven, werken en met elkaar omgaan. Het maakt niet uit of u een expert op dit gebied bent of net begint de wonderen ervan te ontdekken, dit artikel belooft u een informatief en verrijkend perspectief op Candidatura d'Unitat Popular te geven. Maak je klaar voor een fascinerende ontdekkingsreis!
Candidatura d'Unitat Popular | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Zetels | ||||
Catalaans Parlement | 10 / 135 | |||
Geschiedenis | ||||
Opgericht | 14 december 1986 | |||
Algemene gegevens | ||||
Actief in | ![]() | |||
Hoofdkantoor | Plaça de Gisprt F 1r Manresa (Bages) | |||
Richting | Links | |||
Ideologie | Catalaanse onafhankelijkheid Socialisme Anti-kapitalisme Participatiedemocratie Feminisme Ecologisme | |||
Doelstelling | Onafhankelijk, sociaal en duurzaam Catalonië | |||
Motto | Het noodzakelijke alternatief (l'alternativa necessària) | |||
Kleuren | | |||
cup.cat | ||||
|
Candidatura d'Unitat Popular is een links tot extreem linkse catalanistische politieke partij uit Catalonië. Ze werd op 14 december 1986 in Barcelona opgericht.[1] Ze werkt volgens het principe van de participatiedemocratie, waarbij alle beslissingen door de algemene vergadering en niet door de particratische organen of partijbureaus getroffen worden.[2]
In 2015 had de partij verkozenen in een tachtigtal gemeenten in Catalonië en het Land van València.[3] Wegens onverenigbaarheid met de centrumrechtse Convergència Democràtica de Catalunya (CDC) heeft de partij geweigerd deel te nemen aan de coalitie Junts pel Sí, ofschoon ze bij het streven naar Catalaanse onafhankelijkheid veel gemeenzaam heeft en de persoonlijke verhoudingen met de concurrerende catalaansgezinde partijen goed zijn.[4]