Carbonatatie
In de huidige geglobaliseerde wereld is Carbonatatie een onderwerp geworden dat van groot belang is voor diverse industrieën en samenlevingen. Sinds de impact ervan op de economie, de politiek, de cultuur en zelfs het dagelijks leven van mensen heeft Carbonatatie wereldwijd aanzienlijk belang verworven. Naarmate de tijd vordert, blijft Carbonatatie het onderwerp van debat en analyse, waardoor zowel kansen als uitdagingen ontstaan voor degenen die betrokken zijn bij de studie en het begrip ervan. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Carbonatatie, de invloed ervan op verschillende gebieden en hoe de evolutie ervan een voor en na heeft gemarkeerd in de hedendaagse geschiedenis.
Carbonatatie, soms ook carbonatie genoemd, is een chemische reactie waarbij koolstofdioxide reageert met calciumhydroxide waarbij onoplosbaar calciumcarbonaat wordt gevormd (als neerslag). Hiertoe zal de koolstofdioxide eerst oplossen in water. De 2 reacties zijn als volgt:
Civiele techniek
In de civiele techniek treedt carbonatatie 'van nature' op in beton. Tijdens de verharding van het beton ontstaat calciumhydroxide (uit cement) wat reageert met kooldioxide uit de atmosfeer. Calciumhydroxide zorgt voor het alkalische milieu in het beton en beschermt zo de wapening. Door de carbonatatiereactie daalt de pH-waarde uiteindelijk tot onder de 8 à 9, waardoor corrosie van de wapening (betonrot) mogelijk wordt.
Voedingsindustrie
Carbonatatie treedt ook op in het raffinageproces van suiker. Aan het uitgeloogde ruwsap, wordt kalkmelk toegevoegd en door het sap wordt kooldioxide geblazen. Hierbij wordt calciumcarbonaat gevormd wat met de onzuiverheden in de suiker neerslaat en wordt uitgefilterd.
Waterontharding
Hard water kan worden onthard door toevoegen van kalkmelk en koolzuurgas, het zogenoemde 'Clark-proces' (genoemd naar de Britse chemicus Thomas Clark, 1801–1867).[1] Door de optredende carbonatatiereactie vormen zich onoplosbare calcium- en magnesiumzouten welke neerslaan en uit het water gefilterd worden. Deze vorm van ontharden werd voor het eerst toegepast in 1841 om water uit de rivier de Theems te zuiveren.
In dit proces wordt, voor zover aanwezig, ook ijzer, mangaan en arseen verwijderd.