Vandaag zullen we het hebben over Chileense Matorral. Dit onderwerp is vandaag de dag van groot belang en heeft grote belangstelling in de samenleving gegenereerd. Chileense Matorral heeft impact gehad op verschillende gebieden, van de politiek tot de populaire cultuur. Het is van cruciaal belang om de invloed ervan te begrijpen om de complexiteit van onze huidige realiteit te begrijpen. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Chileense Matorral, van de oorsprong tot de toekomstige implicaties ervan. We hopen dat deze lezing informatief is en reflectie uitlokt over Chileense Matorral en de impact ervan op onze wereld.
Chileense Matorral | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Ligging van de ecoregio
| ||||
WWF-code | NT1201 | |||
Landen | Chili | |||
Bioom | Mediterrane bossen, bosland en struwelen | |||
Ecozone | Neotropisch gebied | |||
Florarijk | Neotropis | |||
Oppervlakte | 148.500 km² | |||
Klimaat | mediterraan klimaat | |||
Website | Website WWF | |||
![]() | ||||
Matorral landschap met palmen (Jubaea chilensis) in het Nationaal park La Campana
| ||||
|
De Chileense Matorral vormt een terrestrische ecoregio in Centraal Chili, gelegen aan de westkust van Zuid-Amerika.
De ecoregio vormt een lange smalle strook die aan de westzijde begrensd wordt door de Stille Oceaan en aan de oostkant door de zuidelijke Andes. Ten noorden van de ecoregio bevindt zich de zeer droge Atacamawoestijn en ten zuiden bevinden zich de koelere en nattere gematigde bossen van Valdivia.[1] De ecoregio bedekt delen van de Cordillera de la Costa, een kustgebergte die evenwijdig loopt aan de westkust en de dieper landinwaarts liggende Valle Longitudinal, een laagte die zich bevindt tussen de Cordillera de la Costa en het Andesgebergte.
De ecoregio heeft een mediterraan klimaat met regenachtige winters en droge zomers.
Binnen de Chileense Matorral komen verschillende begroeiingstypen voor. Ongeveer 95% van de voorkomende plantensoorten zijn endemisch in Chili, zoals onder andere Gomortega keule, Pitavia punctata, Nothofagus alessandrii en Jubaea chilensis. Ook komen er zeven endemische vogelsoorten voor, die aangetroffen worden in leefgebieden variërend van rotsige hellingen tot droog struikgewas.[1]