Conclaaf van 1914

In dit artikel zullen we het onderwerp Conclaaf van 1914 diepgaand onderzoeken, waarbij we de verschillende facetten en relevante aspecten ervan analyseren. Van de oorsprong en evolutie tot de impact ervan op de hedendaagse samenleving, we zullen ons verdiepen in de geschiedenis en het belang ervan in verschillende contexten. Daarnaast zullen we de meningen en perspectieven van experts in het veld onderzoeken, evenals de ervaringen van degenen die rechtstreeks door Conclaaf van 1914 zijn getroffen. Via een brede en multidisciplinaire aanpak willen we licht werpen op dit zeer relevante onderwerp en de lezer een complete en verrijkende visie bieden.

Conclaaf van 1914
Conclaaf van 1914
Sedisvacatie
Overleden paus Pius X
Gekozen paus Benedictus XV
Geboren: Giacomo Giambattista della Chiesa Vlag van Italië Italië
Camerlengo Francesco Salesio della Volpe
Deken Serafino Vannutelli
Protodiaken Francesco Salesio della Volpe
Kiesgerechtigde kardinalen 65
Aanwezige kardinalen 57
Aantal stemronden 10
Periode en plaats
Begin sedisvacatie 20 augustus 1914
Begin verkiezing 31 augustus 1914
Uiteindelijke verkiezing 3 september 1914
Duur sedisvacatie 14 dagen
Duur verkiezing 4 dagen
Locatie Rome
Chronologie
Conclaaf van 1903   Conclaaf van 1914   Conclaaf van 1922
Portaal  Portaalicoon   Christendom
Paus Benedictus XV, de nieuwe paus

Het Conclaaf van 1914[1] werd gehouden van 31 augustus tot 3 september van dat jaar, volgde op de dood van paus Pius X en leidde tot de verkiezing van Giacomo della Chiesa tot paus Benedictus XV.

Verloop

Het conclaaf speelde zich af tegen de achtergrond van de Eerste Wereldoorlog. Deze oorlog - waarin katholieke landen aan beide zijden van het conflict gelieerd waren aan niet-katholieke naties - betekende dat er een tijdperk van ingewikkelde diplomatie in het verschiet lag. Mogelijk kozen de kardinalen daarom voor de ervaren diplomaat Della Chiesa. Het conclaaf bracht kardinalen bijeen uit onderling strijdende landen. Het conclaaf was het eerste waarbij het Jus Exclusivae, dat tijdens het Conclaaf van 1903 nog was gebruikt, was afgeschaft.

Voorafgaand aan het conclaaf werd rekening gehouden met drie papabili: Domenico kardinaal Serafini, de Benedictijner Curiekardinaal die bij uitstek geschikt leek om de antimodernistische agenda van Pius X voort te zetten, Pietro kardinaal Maffi, de kardinaal-wetenschapper en aartsbisschop van Ravenna, die gezien werd als de integralistische kandidaat en Della Chiesa, die - afgezien van zijn diplomatieke ervaring - gezien werd als iemand die een gematigde tussenpositie innam. De kandidatuur van Serafini werd gesteund door Gaetano kardinaal de Lai en door Rafael kardinaal Merry del Val, de staatssecretaris van Pius X. Niettemin leken de stemmen stemrondes lang min of meer gelijkelijk verdeeld te blijven over de drie kandidaten. De doorbraak zou pas gekomen zijn in de tiende stemronde, toen de Maffi-aanhangers overliepen naar Della Chiesa. Nadat deze met één stem meer dan noodzakelijk gekozen was zou Merry del Val gevraagd hebben om een controle van de stemmen, want het was niet toegestaan dat kardinalen op zichzelf stemden. Dat bleek niet het geval en Della Chiesa werd gekozen. Toen de kardinalen - zoals de traditie wil - de paus hun respect en gehoorzaamheid aanboden, zou Della Chiesa - verwijzend naar psalm 118 - tot Merry del Val hebben gesproken: "De steen, dien de bouwlieden verworpen hadden, is tot een hoofd des hoeks geworden", waarop Merry del Val - die zijn psalmen kende - geantwoord zou hebben: "Dit is van den Heere geschied, en het is wonderlijk in onze ogen".[2]

Reconstructie van de stemming tijdens het conclaaf

Benedictus' naamgenoten
Paus Benedictus XIV Benedictus van Nursia
1 september 2 september 3 september
Stemmingsronden[3]
Naam 1e 2e 3e 4e 5e 6e 7e 8e 9e 10e
Giacomo della Chiesa 12 16 18 21 20 27 31 32 34 38
Pietro Maffi 12 16 16 15 13 7 2
Rafael Merry del Val 7 7 7 6 2
Basilio Pompilj 9 10 9 9 6 2
Domenico Serafini 4 2 2 2 10 17 21 21 22 18

Noten

  1. ↑ Een reconstructie van het conclaaf biedt: Francis A. Burkle-Young, Passing the Keys. Modern Cardinals, Conclaves and the Election of the next Pope New York, Oxford, 1999 ISBN 1-56833-130-4 p 11-16
  2. ↑ (en) Conclaves: Surprises abound in the Sistine Chapel
  3. ↑ Unknown Pope: Benedict XV (1912-1922) and the Pursuit of Peace, pag. 63