In de wereld van vandaag is Cyclobuteen op verschillende gebieden een onderwerp van interesse en discussie geworden. Van politiek en economie tot gezondheid en entertainment: Cyclobuteen heeft de aandacht getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Met een impact die meerdere aspecten van de samenleving omvat, blijft Cyclobuteen controverse en reflectie genereren. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Cyclobuteen en de invloed ervan op het dagelijks leven onderzoeken, waarbij we de relevantie ervan in de huidige context en de mogelijke gevolgen ervan in de toekomst analyseren. Op dezelfde manier zullen we verschillende perspectieven en meningen over Cyclobuteen onderzoeken, met als doel een compleet panorama te schetsen dat ons in staat stelt de reikwijdte en betekenis ervan in de hedendaagse samenleving te begrijpen.
Cyclobuteen | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
![]() | ||||
Structuurformule van cyclobuteen
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | C4H6 | |||
IUPAC-naam | cyclobuteen | |||
Molmassa | 54,09 g/mol | |||
SMILES | C1=CCC1
| |||
CAS-nummer | 822-35-5 | |||
EG-nummer | 212-496-8 | |||
PubChem | 69972 | |||
Wikidata | Q411757 | |||
Beschrijving | Kleurloos gas | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | gasvormig | |||
Kleur | kleurloos | |||
Dichtheid | 0,733 g/cm³ | |||
Kookpunt | 2 °C | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Het gas cyclobuteen is een cyclische, onverzadigde koolwaterstof met vier koolstofatomen.
Cyclobuteen wordt bereid door de fotolyse van 1,3-butadieen. Deze pericyclische reactie is een evenwichtsreactie, en om een voldoende omzetting te bekomen moet een oplossing van 1,3-butadieen gedurende lange tijd blootgesteld worden aan ultraviolet licht:[1]
Het wordt bekomen door 1,2-dibroomcyclobutaan met zinkpoeder te behandelen:
Cyclobuteen kan ook bereid worden uitgaande van cyclopropylcarbinol via cyclobutanol en cyclobutyltosylaat.[2]
Cyclobuteen wordt gebruikt voor de synthese van andere organische verbindingen. Aan de dubbele binding kunnen additiereacties plaatsvinden, waarmee derivaten van cyclobutaan kunnen bekomen worden.
De ring van cyclobuteen bezit een interne spanning en heeft de neiging om te openen, waardoor 1,3-butadieen ontstaan. De (elektrocyclische) ringopening kan fotochemisch gebeuren (de omgekeerde reactie van de vorming van cyclobuteen uit 1,3-butadieen) of thermisch (verhitting).[3]
Cyclobuteen kan ook gebruikt worden als monomeer in polymerisatiereacties. Nobelprijswinnaar Giulio Natta verkreeg met een gepaste katalysator (een vanadium- of titaniumhalogenide in combinatie met een organometaalverbinding) hoogmoleculair, lineair polycyclobuteen met een hoge graad van sterische regelmaat en kristalliniteit en met een smeltpunt van meer dan 200 °C.[4] De polymeerketens bestaan uit een aaneenschakeling van cyclobutaanringen.