In het artikel over Da pacem Domine gaan we dieper in op een onderwerp dat van groot belang is en interessant is voor een breed publiek. In de volgende paar regels zullen we dit onderwerp diepgaand onderzoeken, de verschillende facetten ervan analyseren en een complete en gedetailleerde visie bieden. Van de impact ervan op de samenleving tot de mondiale implicaties: Da pacem Domine is een onderwerp dat niemand onverschillig laat. Door middel van gegevens, getuigenissen en deskundige analyses hopen we licht te werpen op dit onderwerp en onze lezers een diep en verrijkend inzicht te bieden.
Da pacem Domine (Geef vrede, Heer) is het incipit van twee verschillende Latijnse teksten, een hymne en een introïtus. Op beide zijn composities voor gebruik in de liturgie gebaseerd, oorspronkelijk als chantversies. Geparafraseerde versies van de hymne, Verleih uns Frieden, werden in 1524 door Maarten Luther gemaakt en zijn ook op muziek gezet. De Engelse versie van de hymne is opgenomen in het liturgieboek The Book of Common Prayer, onder de titel Give peace in our time, O Lord.
De tekst is een zesde- of zevende-eeuwse hymne gebaseerd op de Bijbelverzen 2 Koningen 20:19, 2 Kronieken 20:12, 15 en Psalm 72:6-7.[1]
Een bewerking van de hymne is Da pacem Domine (zie daar voor de Latijnse tekst) van Arvo Pärt (2004).
Maarten Luther schreef een Duitse versie, Verleih uns Frieden.[1] Bewerkingen voor muziek zijn onder andere een motet in de collectie Geistliche Chormusik (1648) van Heinrich Schütz.[2]
Een Engelse versie, "Give peace in our time, O Lord", is opgenomen in The Book of Common Prayer.[1][3]
Een andere tekst met dezelfde openingsregel is de introïtus voor de 18e zondag na Pinksteren, gebaseerd op het deuterocanonieke boek Sirach 36:18 en Psalm 122:1 (Psalm 121 in de Vulgaat).