In het artikel van vandaag gaan we het hebben over Daniel Bertoni, een onderwerp dat de afgelopen jaren aan grote relevantie heeft gewonnen. Daniel Bertoni is een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van zowel experts als fans, vanwege de impact ervan op verschillende aspecten van de samenleving. Sinds zijn verschijning heeft Daniel Bertoni aanleiding gegeven tot debatten en discussies over het belang en de relevantie ervan in de wereld van vandaag. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven en benaderingen op Daniel Bertoni verkennen, met als doel een alomvattende en verrijkende visie te bieden op dit onderwerp dat zoveel mensen interesseert.
Daniel Bertoni | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | ||||||||
Bertoni in 2006
| ||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Ricardo Daniel Bertoni | |||||||
Geboortedatum | 14 maart 1955 | |||||||
Geboorteplaats | Bahía Blanca, ![]() | |||||||
Lengte | 179 cm | |||||||
Positie | Rechtsbuiten | |||||||
Senioren | ||||||||
| ||||||||
Interlands | ||||||||
| ||||||||
Getrainde teams | ||||||||
| ||||||||
|
Ricardo Daniel Bertoni (Bahía Blanca, 14 maart 1955) is een Argentijns gewezen voetballer die speelde als rechtsbuiten. Hij won met Argentinië het WK 1978 en was op clubniveau zeer succesvol bij Independiente in de jaren 70.
Bertoni begon met voetballen bij tweedeklasser Quilmes AC, waar hij als 16-jarige debuteerde in het eerste elftal. Later vertrok hij naar Independiente, waar hij een prominente speler werd. Met de club werd Bertoni eenmaal landskampioen en won hij zeven internationale prijzen. Hij werd gekenmerkt door zijn kracht, vermogen en tweebenigheid.[1]
Bertoni's prestaties bij Independiente zorgden ervoor dat hij werd opgenomen in de selectie van Argentinië voor het WK 1978. Hij scoorde in de finale tegen Nederland de bevrijdende 3-1 in de verlenging en zodoende werd zijn land voor het eerst wereldkampioen.[1]
Na het WK werd Bertoni voor 70 miljoen peseta verkocht aan Sevilla, wat hem de duurste aankoop in de clubgeschiedenis maakte. Hij kwam in zijn eerste seizoen tot 25 wedstrijden waarin hij achtmaal doel trof. Het volgende seizoen was hij succesvoller en scoorde hij 16 doelpunten in 32 optredens.[1]
In 1980 vertrok hij naar Italië waar hij uitkwam voor achtereenvolgend Fiorentina, Napoli en Udinese.[1]