In dit artikel duiken we in de fascinerende wereld van David Cooper. Vanaf de oorsprong tot de relevantie ervan vandaag de dag zullen we zorgvuldig alle aspecten analyseren die verband houden met David Cooper, waarbij we de impact ervan op verschillende gebieden van de samenleving onderzoeken. Via een uitgebreide rondleiding zullen we de implicaties ervan in cultuur, economie, politiek en het dagelijks leven bespreken, waarbij we de meest relevante kenmerken en mogelijke toekomstperspectieven blootleggen. Met een interdisciplinaire aanpak zullen we proberen het belang van David Cooper in de huidige context diepgaand te begrijpen, de invloed ervan te benadrukken en de belangrijkste vragen die het oproept te ontrafelen.
| David Cooper | ||
|---|---|---|
| David Graham Cooper | ||
| Algemene informatie | ||
| Land | Zuid-Afrika | |
| Geboortedatum | 1931 | |
| Geboorteplaats | Kaapstad | |
| Overlijdensdatum | 29 juli 1986 | |
| Overlijdensplaats | Parijs | |
| Werk | ||
| Beroep | psychiater, existential therapist | |
| Werkveld | psychiatrie | |
| Studie | ||
| School/ |
Universiteit van Kaapstad | |
| Kunst | ||
| Beïnvloed door | R. D. Laing | |
| Persoonlijk | ||
| Talen | Engels | |
| De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata. U kunt die informatie bewerken. | ||
David Graham Cooper (Kaapstad, 1931 – Parijs, 29 juli 1986) was een in Zuid-Afrika geboren psychiater en theoreticus die een prominente rol speelde in de antipsychiatrie-beweging.
Cooper studeerde in 1955 af aan de Universiteit van Kaapstad. Cooper bedacht de term "antipsychiatrie" in 1967 en schreef in 1971 het boek Psychiatry and Anti-psychiatry.
Cooper geloofde dat waanzin en psychose de manifestatie zijn van een ongelijkheid tussen de eigen 'ware' identiteit en onze sociale identiteit (de identiteit die anderen ons geven en die wij internaliseren). Cooper bedacht de term antipsychiatrie om oppositie en tegengestelde methoden tegen de orthodoxe psychiatrie van die tijd te beschrijven.
Geestverwanten waren onder meer Thomas Szasz, Ronald Laing, Paul Goodman, Allen Ginsberg en Herbert Marcuse. De term ‘antipsychiatrie’ werd voor het eerst gebruikt door David Cooper in 1967.
Hij was een van de oprichters van de Philadelphia Association in Londen.
In 1967 gaf David Cooper een inleiding op Foucaults Madness and Civilization, die begon met:
Terwijl hij dezelfde gedachtegang voortzette, verhief hij tegen het einde van het volgende decennium de waanzin tot de status van een bevrijdende kracht in zijn laatste publicatie The Language of Madness (1978):