In dit artikel zullen we ons verdiepen in de fascinerende wereld van De man met de camera, waarbij we de verschillende aspecten, oorsprong en mogelijke implicaties ervan in de huidige samenleving onderzoeken. De man met de camera is door de jaren heen onderwerp van belangstelling en discussie geweest, wat de nieuwsgierigheid en aandacht van zowel experts als hobbyisten heeft gewekt. Op deze pagina's zullen we de evolutie ervan in de loop van de tijd onderzoeken, de verschillende manifestaties ervan in verschillende culturen en de impact ervan op persoonlijk en collectief niveau. Maak je klaar om te beginnen aan een ontdekkings- en reflectiereis rond De man met de camera, in de hoop je begrip en kennis van dit spannende onderwerp uit te breiden.
Человек с киноаппаратом De man met de camera | ||||
---|---|---|---|---|
Regie | Dziga Vertov | |||
Scenario | Dziga Vertov | |||
Montage | Jelizaveta Svilova | |||
Cinematografie | Michail Kaufman | |||
Première | 8 januari 1929 | |||
Speelduur | 80 minuten | |||
Land | ![]() | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel | ||||
(en) AllMovie-profiel | ||||
|
De man met de camera (Russisch: Человек с киноаппаратом, Tsjelovek s kinoapparatom ; Oekraïens: Людина з кіноапаратом, Ljoedyna z kinoaparatom) is een stomme documentaire uit 1929, geregisseerd door Dziga Vertov. Hij toont een dag uit het leven in een grote Russische stad, van de vroege ochtend tot de late avond, door de ogen van een cameraman (Vertov's broer Michail Kaufmann) die alles filmt. De man met de camera wordt vaak gezien als een experimentele tussenstap tussen de periode van de stomme film en de geluidsfilm. De film diende als inspiratie voor Godfrey Reggio in zijn film Koyaanisqatsi uit 1982, waarbij Reggio vele technieken uit de film overnam.
In 2014 werd de film door de lezers van de Engelse filmtijdschrift Sight & Sound gekozen tot de beste documentaire aller tijden.[1]