In de wereld van vandaag vertegenwoordigt Delphine Lecompte een onderwerp dat van groot belang is voor een breed spectrum van de bevolking. Sinds zijn opkomst heeft Delphine Lecompte de aandacht getrokken van academici, experts, professionals en het grote publiek vanwege de impact ervan op verschillende aspecten van de samenleving. Met een reikwijdte die geografische en culturele grenzen overstijgt, is Delphine Lecompte een convergentiepunt geworden voor de uitwisseling van meningen, kennis en standpunten. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten met betrekking tot Delphine Lecompte in detail onderzoeken, waarbij we het belang ervan, de evolutie ervan in de loop van de tijd en de invloed ervan in het heden analyseren. Tegelijkertijd zullen we de toekomstige implicaties van Delphine Lecompte onderzoeken in een voortdurend veranderende wereld.
Delphine Lecompte | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Delphine Lecompte
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Delphine Lecompte | |||
Geboren | 22 januari 1978 | |||
Geboorteplaats | Gent | |||
Geboorteland | ![]() | |||
Beroep | dichteres | |||
Dbnl-profiel | ||||
|
Delphine Lecompte (Gent, 22 januari 1978) is een Vlaams dichteres. Ze was onder meer stadsdichter van Damme en museumdichter in Brugge.[1]
Lecompte studeerde enige tijd voor tolk Frans-Russisch maar moest de opleiding afbreken door een opname in een psychiatrisch ziekenhuis. Hierna ging ze enige tijd werken in de bejaardenverzorging.
In 2004 publiceerde zij haar debuut, een Engelstalige roman die in Amerika werd uitgegeven, Kittens in the Boiler. In 2008 debuteerde ze als dichter met het gedicht De dieren in mij in het literaire blad De Brakke Hond. In 2009 kwam haar eerste dichtbundel uit onder dezelfde titel. In 2010 won Lecompte hiermee de C. Buddingh'-prijs voor haar poëziedebuut De dieren in mij.[2] Ook won ze met deze bundel een jaar later de Provinciale prijs voor letterkunde van de Provincie West-Vlaanderen.[3] De dichtbundel Blinde Gedichten werd in 2013 genomineerd voor de Herman de Coninckprijs. Haar dichtbundel Dichter, bokser, koningsdochter, gepubliceerd in 2015, werd genomineerd voor de VSB Poëzieprijs van 2017.
In 2020 ging ze samenwerken met Tom America en verscheen als resultante het muzikale project de cd Wonden en brutaliteit. Ze noemt zich Beschermvrouwe van de Verschoppelingen. Behalve in boekvorm verschenen haar gedichten ook in diverse literaire tijdschriften als de Poëziekrant, Tirade en nY. Sinds juni 2020 schrijft ze geregeld columns voor Humo.
In 2011 werd ze aangesteld als de stadsdichter van Damme, maar ze nam na een aantal maanden ontslag. In 2021 werd Lecompte museumdichter van Brugge. De stad distantieerde zich wel van haar controversiële lezersbrief in Humo waarin zij pleitte tegen de demonisering van pedofielen.[4]
In 2023 werd Delphine Lecompte laureaat van de Louis Paul Boonprijs.
Delphine Lecompte is een van de kleindochters van dr. Le Compte en woont in Brugge.[1][5]
In 2020 deed ze mee aan De Slimste Mens ter Wereld, waar ze na zes opeenvolgende deelnames afviel, maar derde werd in de seizoensfinale van datzelfde jaar. In het najaar van 2022 nam ze deel aan De Allerslimste Mens ter Wereld waar ze na 4 opeenvolgende deelnames afviel. Ze keerde terug in de finaleweken, maar viel in de halve finale af en strandde zo op de vierde plaats.