In dit artikel gaan we ons verdiepen in de fascinerende wereld van Doornsprinkhanen. Door de geschiedenis heen heeft Doornsprinkhanen de aandacht getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld, waardoor eindeloze emoties, meningen en debatten zijn ontstaan. Eeuwenlang heeft Doornsprinkhanen een cruciale rol gespeeld in verschillende culturen en samenlevingen, en heeft het de manier beïnvloed waarop we leven, denken en met elkaar omgaan. Via dit artikel zullen we de vele facetten van Doornsprinkhanen onderzoeken, van de impact ervan op de samenleving tot de evolutie ervan in de loop van de tijd, met als doel een brede en verrijkende visie op dit opwindende onderwerp te bieden.
Doornsprinkhanen | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||
Het zeggendoorntje (Tetrix subulata) is een bekende soort. | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Familie | |||||||||||||
Tetrigidae Rambur, 1838 | |||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||
Doornsprinkhanen op ![]() | |||||||||||||
|
Doornsprinkhanen (Tetrigidae) zijn een familie van rechtvleugeligen die behoort tot de onderorde van de sprinkhaanachtige kortsprietigen (Caelifera). Er zijn circa 2000 verschillende soorten, maar in Europa komen slechts 12 soorten voor. Daarvan komen er 5 in België en Nederland voor.[1]
De doornsprinkhanen hebben een afwijkende indeling van de vleugels. Bij de meeste rechtvleugeligen beschermt het halsschild de kwetsbare poot- en vleugelaanhechtingen. De verharde, lederachtige voorvleugels beschermen de vliezige achtervleugels, waarmee gevlogen wordt. Bij de doornsprinkhanen echter is het halsschild sterk uitgegroeid tot vaak achter de achterlijfspunt. Het halsschild heeft een doornachtige vorm en heeft de beschermende functie van de voorvleugels volledig overgenomen. De voorvleugels zijn bij volwassen exemplaren sterk gedegenereerd en nauwelijks zichtbaar als een soort flapje onder het halsschild achter de kop.
Alleen de in de Benelux voorkomende soorten zijn onderstaand weergegeven:
Referenties
Bronnen