Drama (Yes)

In het artikel van vandaag gaan we ons verdiepen in de fascinerende wereld van Drama (Yes). Vanaf de oorsprong tot de relevantie ervan vandaag zullen we ons onderdompelen in een reis die ons in staat zal stellen het belang van Drama (Yes) op verschillende gebieden te begrijpen. We zullen de impact ervan op de samenleving, de invloed ervan op de populaire cultuur en de relevantie ervan in de geschiedenis onderzoeken. Door middel van gedetailleerde analyse zullen we ontdekken hoe Drama (Yes) onze wereld heeft gevormd en vandaag de dag nog steeds een onderwerp van interesse en debat is. Maak je klaar voor een volledige onderdompeling in het universum van Drama (Yes) en al zijn facetten.

Drama
Album van Yes
Uitgebracht 22 augustus 1980[1]
Opgenomen april-juni 1980
Genre progressieve rock
Duur 36 min. 55 s
Label(s) Atlantic Records
Producent(en) Yes, backing tracks: Eddie Offord
Chronologie
1978
Tormato		   1980[1]
Drama		   1980
Yesshows
(en) Allmusic-pagina
(en) Discogs-pagina
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Drama is het twaalfde album van de Britse progressieve-rockband Yes.

Het is het eerste album uit de Yes-historie waarop zanger Jon Anderson niet te horen is. Begin 1980, na de repetities voor de beoogde opvolger van het album Tormato, besloten Anderson en toetsenist Rick Wakeman de band te verlaten. De overgebleven leden Chris Squire, Steve Howe en Alan White trokken daarop Trevor Horn en Geoff Downes aan (beiden bekend van Buggles en hun hit Video Killed the Radio Star) om de band weer compleet te maken.

Het resultaat van de samenwerking was een Yes-album met een harder en scherper geluid, aangevuld met een snufje new wave. Om de band toch niet heel vervreemd van de jaren 70 te laten zijn, mocht Roger Dean voor het eerst in vijf jaar weer een albumhoes ontwerpen: zijn laatste was voor Yesterdays uit 1975. Ook mocht de bekende Yes-producer Eddie Offord (periode 1971-1974) zijn steentje bijdragen aan het album: hij was de producer van de backing tracks.

Drama haalde in Nederland de nummer 15 in de albumhitlijst; in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten bereikte het album zijn hoogste positie op respectievelijk nummer 2 en nummer 18. Aan het eind van de tournee, in december 1980, werd de band Yes opgeheven.

Tracklist

  1. "Machine Messiah" - 10:27
  2. "White Car" - 1:21
  3. "Does It Really Happen?" - 6:35
  4. "Into the Lens" - 8:33
  5. "Run through the Light" - 4:43
  6. "Tempus Fugit" - 5:15

In 2004 verscheen een luxe-editie van het album, met daarop tien extra nummers:

  1. "Into the Lens (I Am a Camera)" - 3:44
  2. "Run through the Light" - 4:27
  3. "Have We Really Got to Go through This" - 3:40
  4. "Song No. 4 (Satellite)" - 7:30
  5. "Tempus Fugit" - 5:36
  6. "White Car" - 1:08
  7. "Dancing through the Light" - 3:16
  8. "Golden Age" - 5:56
  9. "In the Tower" - 2:53
  10. "Friend of a Friend" - 3:38

Bezetting