In dit artikel duiken we in de opwindende wereld van Dubbele agenda, waarbij we de oorsprong, de impact ervan op de samenleving en de relevantie ervan vandaag onderzoeken. Dubbele agenda is al tientallen jaren het onderwerp van belangstelling en studie, en heeft zich in de loop van de tijd op verschillende manieren ontwikkeld, waardoor zowel de cultuur als de technologische ontwikkeling zijn beïnvloed. Door middel van deze uitgebreide analyse zullen we proberen het belang van Dubbele agenda op verschillende gebieden te begrijpen, van entertainment tot wetenschap, politiek en economie. Het is ons doel om een compleet en gedetailleerd beeld van dit fenomeen te geven, door relevante informatie en diepgaande analyses te bieden om de kennis van de lezer over Dubbele agenda te verrijken.
Een persoon of collectief met een dubbele agenda heeft nog een andere bedoeling dan de kenbaar gemaakte doelstelling.
Deze uitdrukking is ontleend aan de techniek van het vergaderen, waar immers een agenda beregelt welke punten er besproken zullen worden. Behalve op vergaderingen wordt hij echter ook toegepast op andere vormen van overleg, op onderhandelingen en op situaties die met een vergadering geen rechtstreeks verband houden. Zo kan van een politicus worden gezegd dat hij er een dubbele agenda op nahoudt: zijn stellingname heeft in dat geval meerdere bedoelingen, niet alle uitgesproken.
De dubbele agenda kan aan alle partijen bekend zijn. Men wil echter niet voor zijn eigenlijke bedoelingen uitkomen, hetzij uit prestigeoverwegingen, hetzij omdat een probleem onoplosbaar lijkt. De dubbele agenda fungeert dan als ontsnapping.
De dubbele agenda kan ook aan een van de deelnemers onbekend zijn. Als de ene partij niet bevroedt wat de andere werkelijk in de zin heeft, gebruikt die laatste de dubbele agenda als truc. We spreken dan ook wel van "verborgen agenda".
In beide gevallen echter staat de eigenlijke doelstelling niet op papier; als expliciet agendapunt treft men haar niet aan.
Bij een dubbele agenda kan de onuitgesproken bedoeling aan alle overlegpartijen duidelijk zijn. In sommige gevallen delen die partijen zelfs de dubbele agenda. Dit gebeurt met name bij onderhandelingen waarvan geen groot resultaat valt te verwachten. Het kan tot voordeel hebben dat men overeenstemming bereikt over een punt dat van ondergeschikt belang is; dat punt staat echter op de agenda en door de overeenstemming kunnen beide partijen hun achterban een succes melden. Het werkelijke, veel lastiger geschilpunt wordt dan gemeden; de dubbele agenda bestaat hierin dat men als hoofddoel heeft: het vermijden van een mislukking. Ook aan de achterban kan die dubbele agenda bekend zijn, maar zolang er niet hardop over wordt gesproken, is dat vaak geen probleem: de schijn wordt opgehouden.
Wanneer echter niet aan alle deelnemende partijen bekend is dat er een dubbele agenda bestaat, dan wordt ook gesproken van een verborgen agenda. De ene partij probeert iets te bereiken dat de andere partij argeloos opgeeft; zij dacht dat het om iets anders ging. De verborgen agenda is een truc.
Het kan ook zijn dat de openlijke stellingname tegenstrijdig is met de werkelijke opvattingen van de persoon, instantie of politieke partij.