Als er iets is dat ons altijd heeft gefascineerd, dan is het Eerste brief van Paulus aan de Korintiërs. Sinds onheuglijke tijden is Eerste brief van Paulus aan de Korintiërs een voorwerp van studie, bewondering en debat geweest. Of het nu gaat om de impact ervan op de geschiedenis, de invloed ervan op de cultuur of de relevantie ervan in de huidige samenleving, var1 blijft een onderwerp van groot belang voor zowel academici, professionals als nieuwsgierigen. In dit artikel zullen we alle aspecten die verband houden met Eerste brief van Paulus aan de Korintiërs grondig onderzoeken, van de oorsprong tot de impact ervan op de moderne wereld. Door een grondige en verrijkende analyse hopen we onze kennis en begrip van Eerste brief van Paulus aan de Korintiërs uit te breiden, en misschien zelfs nieuwe facetten te ontdekken die ons verrassen. Ga met ons mee op deze fascinerende reis door Eerste brief van Paulus aan de Korintiërs, en samen zullen we de mysteries en betekenissen ervan ontrafelen. Mis het niet!
1 Korintiërs | ||
---|---|---|
![]() | ||
1 Korintiërs 1:1-21 in het Latijn op de Codex Amiatinus, in de 8e eeuw gekopieerd in Wearmouth-Jarrow Abbey.
| ||
Auteur | Paulus en Sostenes | |
Tijd | 55 | |
Taal | Grieks | |
Categorie | brief van Paulus | |
Hoofdstukken | 16 | |
Vorige boek | Romeinen | |
Volgende boek | 2 Korintiërs |
Eerste brief van Paulus aan de Korintiërs (vaak kortweg 1 Korintiërs genoemd) is een boek in de Bijbel, in het Nieuwe Testament. Het is een brief van Paulus aan de gemeente te Korinthe, een havenstad in Griekenland. De brief is 16 hoofdstukken lang. Een onderwerp dat in deze brief uitgebreid aan de orde komt is de liefde. De brief werd geschreven in het Koinè-Grieks.
De brief werd geschreven in het voorjaar van 55 vanuit Efeze (16:8). Paulus had toen het plan opgevat Macedonië te bezoeken en dan naar Korinthe terug te keren.
De aanleiding voor de brief waren berichten over de gemeente in Korinthe die Paulus hadden bereikt. Mogelijk heeft Apollos hem hierover eerst op de hoogte gebracht (16:12). Andere bronnen van informatie waren een brief vanuit de gemeente (7:1 enzovoort), 'enige huisgenoten' van Chloë (1:11), en ten slotte Stefanus en zijn twee vrienden die hem bezochten (16:17). Paulus besloot daarom deze brief te schrijven met als doel de ruzies te bedaren, eerdere uitspraken toe te lichten, verkeerde meningen te corrigeren en misstanden uit de wereld te helpen.
Titus en een niet met name genoemde 'broeder', waren waarschijnlijk de koeriers van de brief (zie 2 Korintiërs 2:13; 8:6, 12-18).
Over de vraag of de passage 1 Korintiërs 14:34, over het verbod voor vrouwen om in de gemeente het woord te voeren, echt door Paulus is geschreven, wordt verschillend gedacht. Hoewel deze zinnen in alle handschriften staan, passen ze niet helemaal in de lijn van het betoog en lijken ze in strijd met Paulus' eerdere woorden over vrouwen die in de samenkomsten bidden en profeteren (11:2-16). Sommige nieuwtestamentici menen dat er onvoldoende grond is om deze passage als een latere invoeging te zien, maar andere achten het waarschijnlijk dat zij later is toegevoegd. Mogelijk zijn ze in de brief terecht gekomen door toedoen van degene die een deel van de brieven op naam van Paulus rond het jaar 100 heeft verzameld.
1 Timoteüs 2:10-15 bevat instructies dat vrouwen bescheiden moeten zijn in hun daden en kleding. Ze mogen geen onderwijs geven. 1 Timoteüs is een pseudepigraaf en werd dus in naam van Paulus geschreven, maar niet door hemzelf.[1]