In dit artikel gaan we dieper in op El Greco en alle aspecten eromheen. Vanaf de oorsprong tot de huidige staat, inclusief de implicaties ervan op verschillende gebieden, willen we een volledige en gedetailleerde visie op dit onderwerp bieden. We zullen de impact ervan op de samenleving, cultuur, politiek en economie onderzoeken, evenals de relevantie ervan in de internationale arena. Daarnaast zullen we bespreken hoe El Greco in de loop van de tijd is geëvolueerd en hoe het ons leven vandaag de dag nog steeds beïnvloedt. Dit artikel probeert een alomvattend en verrijkend perspectief te bieden op El Greco, met als doel een diepgaande reflectie te genereren over het belang ervan in de wereld van vandaag.
El Greco | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Portret van een man (vermoedelijk zelfportret), ca. 1600, Metropolitan Museum of Art, New York
| ||||
Persoonsgegevens | ||||
Volledige naam | Domenikos Theotokopoulos | |||
Geboren | Kreta, 1541 | |||
Overleden | Toledo, 7 april 1614 | |||
Geboorteland | Griekenland | |||
Beroep(en) | kunstschilder | |||
Oriënterende gegevens | ||||
Stijl(en) | maniërisme | |||
RKD-profiel | ||||
|
Domenikos Theotokopoulos (Grieks: Δομήνικος Θεοτοκόπουλος) (Fodele of Kandia (tegenwoordig Iraklion) op Kreta, 1541 - Toledo, 7 april 1614), algemeen bekend als El Greco (een Spaanse verbastering van het Italiaanse "Il Greco", "De Griek"), was een kunstschilder die voornamelijk in Spanje werkte.
Na een opleiding op Kreta in de kunst van de iconen reisde El Greco naar Rome, waar hij studeerde onder Titiaan. In 1577 emigreerde hij naar Toledo in Spanje, waar hij zijn grootste artistieke hoogte bereikte.
Hij was erg geliefd onder hoogwaardigheidsbekleders en schilderde vooral religieuze werken en portretten. De schilderijen van El Greco onderscheiden zich door de langgerekte vormen van de afgebeelde figuren en de expressieve kleuren.
Na zijn dood werd El Greco eeuwenlang niet meer als belangrijk kunstenaar gezien. Aan het eind van de 19e eeuw ontstond echter bij kunstenaars, die probeerden de kunst te transformeren en nieuwe wegen te ontwikkelen, hernieuwde belangstelling voor zijn hoogst persoonlijke expressie. El Greco wist zich te bevrijden van de exacte vorm en de natuurgetrouwe weergave. Ook licht en kleuren van zijn onderwerpen inspireerden kunstenaars als Pablo Picasso en Jackson Pollock.
Hij had een zoon met Jerónima de Las Cuevas, genaamd Jorge Manuel Theotocópuli, die ook schilder werd.
Zijn schilderstijl behoort tot het maniërisme, een kunststroming van de hoogrenaissance, hoewel sommige kunstcritici hem bestempelen als "hetzij een slechte maniërist hetzij een moderne schilder avant la lettre".[bron?]
Tot El Greco's beroemdste werken behoren Zicht op Toledo en de serie die hij maakte met portretten van de apostelen. Deze serie maakte hij meerdere keren aan het eind van zijn leven en is te zien in het Museo del Greco in Toledo, het Prado in Madrid en in Oviedo.[1] Een favoriet onderwerp van El Greco was bovendien de Tempelreiniging, waarvan hij in totaal vier geschilderde versies maakte.[2]
Veel van de schilderijen van El Greco bevinden zich in het Museo del Prado in Madrid en in Toledo waar hij woonde en werkte.
Andere musea met zijn werk zijn o.a.:
In 2014 was het 400 jaar geleden dat El Greco overleed. Naar aanleiding hiervan werd in Spanje een reeks tentoonstellingen gehouden.