Vandaag willen we het hebben over Elías Figueroa, een onderwerp dat de laatste tijd aan grote relevantie heeft gewonnen. Sinds zijn opkomst heeft Elías Figueroa de aandacht van velen getrokken en is het een onderwerp van wijdverspreide belangstelling geworden. De impact ervan strekt zich uit over verschillende gebieden, van de politiek tot de populaire cultuur, en heeft tot discussies en debatten over de hele wereld geleid. In dit artikel zullen we Elías Figueroa diepgaand onderzoeken, waarbij we het belang, de implicaties en de evolutie ervan in de loop van de tijd analyseren. Vanaf de oorsprong tot de huidige staat zullen we ons verdiepen in het universum van Elías Figueroa om de fascinerende en complexe aard ervan te begrijpen.
Elías Figueroa | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Elías Figueroa in 1973
| ||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Elías Ricardo Figueroa Brander | |||||||
Bijnaam | Don Elías Dios do Beira-Río | |||||||
Geboortedatum | 25 oktober 1946 | |||||||
Geboorteplaats | Valparaíso, Chili | |||||||
Lengte | 183 cm | |||||||
Positie | Verdediger | |||||||
Clubinformatie | ||||||||
Huidige club | Gestopt in 1982 | |||||||
Senioren | ||||||||
| ||||||||
Interlands | ||||||||
| ||||||||
|
Elías Ricardo Figueroa Brander (Valparaíso, 25 oktober 1946) is een voormalig Chileens profvoetballer. Hij wordt beschouwd als de beste voetballer die Chili ooit heeft gekend.
Don Elías, zoals zijn bijnaam luidde, speelde het grootste gedeelte van zijn carrière voor Chileense clubs. Toch heeft hij ook een periode in Uruguay gespeeld bij C.A. Peñarol en lange tijd in Brazilië bij Internacional. Daarnaast maakte hij nog een tussenstop in de Verenigde Staten bij Fort Lauderdale Strikers om uiteindelijk zijn carrière af te sluiten bij Colo-Colo.
Als speler kende hij vele persoonlijke successen, zo werd hij driemaal achtereenvolgens verkozen tot Zuid-Amerikaans voetballer van het jaar en werd hij meerdere keren verkozen tot speler van het jaar in verschillende landen. In maart 2004 werd hij door voetballegende Pelé opgenomen in de FIFA 100, een lijst met de 125 beste nog levende voetballers.
Met het nationale elftal van Chili nam hij deel aan het WK voetbal 1966 in Engeland, het WK voetbal 1974 in West-Duitsland en het WK voetbal 1982 in Spanje. Chili kon echter nooit de tweede ronde van het mondiale eindtoernooi bereiken. Wel wist de verdediger, als aanvoerder van het Chileense elftal, door te dringen tot de finale van de Copa América in 1979. Deze werd echter, over drie wedstrijden gezien, verloren van Paraguay.
Uiteindelijk kwam Figueroa tot 47 wedstrijden voor het nationale elftal waarin hij twee doelpunten maakte. Ondanks zijn lange voetbalcarrière speelde hij een relatief gering aantal wedstrijden voor het nationale elftal. Dit had te maken met het feit dat hij op 22-jarige leeftijd naar Uruguay vertrok. Na vier jaar te hebben gespeeld in Montevideo ging hij voor zes jaar naar Brazilië. Zodoende was hij maar zelden beschikbaar voor het nationale team.
Met Peñarol:
Met Internacional:
Met Palestino:
Persoonlijke prijzen: