En la ciudad sin límites
Tegenwoordig is En la ciudad sin límites een onderwerp dat grote belangstelling en debat in de samenleving genereert. Vanaf het begin tot aan de huidige impact is En la ciudad sin límites het voorwerp geweest van studie en reflectie door experts en professionals op verschillende gebieden. Door de geschiedenis heen heeft En la ciudad sin límites een fundamentele rol gespeeld in de evolutie van de mensheid, en heeft het de manier beïnvloed waarop we leven, werken en met elkaar omgaan. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten van En la ciudad sin límites en het belang ervan in de wereld van vandaag onderzoeken, waarbij we de effecten en mogelijke implicaties voor de toekomst analyseren.
| En la ciudad sin límites | ||||
|---|---|---|---|---|
| Regie | Antonio Hernández | |||
| Scenario | Enrique Brasó Antonio Hernández | |||
| Hoofdrollen | Leonardo Sbaraglia Fernando Fernán Gómez Geraldine Chaplin Adriana Ozores Leticia Brédice Alfredo Alcón | |||
| Muziek | Víctor Reyes | |||
| Montage | Patricia Enis Javier Laffaille | |||
| Cinematografie | Unax Mendia | |||
| Première | 28 februari 2002 (Spanje) | |||
| Speelduur | 125 minuten | |||
| Taal | Spaans | |||
| Land |  Spanje Argentinië
| |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
En la ciudad sin límites is een Spaans-Argentijnse film uit 2002, geregisseerd door Antonio Hernández.
Verhaal
Victor (Leonardo Sbaraglia) komt aan in Parijs waar de familie is samengekomen om de ernstig zieke vader Max (Fernando Fernán Gómez) te bezoeken. Max gedraagt zich erg vreemd. Hij denkt dat hij opgesloten zit en hij wil ontsnappen. De familie wijt het vreemde gedrag gedrag aan dementie en denkt al na over de erfenis. Victor gelooft dat zijn vader iets duidelijk wil maken, en is vastbesloten om uit te vinden wat.
Rolverdeling
| Acteur | Personage |
|---|---|
| Leonardo Sbaraglia | Victor |
| Fernando Fernán Gómez | Max |
| Geraldine Chaplin | Marie |
| Ana Fernández | Carmen |
| Adriana Ozores | Pilar |
| Leticia Brédice | Eileen |
| Alfredo Alcón | Rancel |
Ontvangst
Recensies
Op Rotten Tomatoes geeft 100% van de 8 recensenten de film een positieve recensie, met een gemiddelde score van 7,72/10.[1] Metacritic komt tot een score van 70/100, gebaseerd op 4 recensies.[2]
NRC schreef: "Hernández heeft met simpele middelen een eigenzinnige thriller gemaakt. De hallucinaties van de vader werpen ook nog eens een licht op de Spaanse geschiedenis. De erfenis van Franco zorgt ervoor dat je gekken soms serieus moet nemen."[3]
Prijzen en nominaties
De film won 8 prijzen en werd voor 14 andere genomineerd. Een selectie:
| Jaar | Prijs | Categorie | Genomineerde | Resultaat |
|---|---|---|---|---|
| 2003 | Premios Goya (17de editie) |
Beste film | En la ciudad sin límites | Genomineerd |
| Beste regisseur | Antonio Hernández | Genomineerd | ||
| Beste vrouwelijke bijrol | Geraldine Chaplin | Gewonnen | ||
| Beste origineel scenario | Enrique Brasó, Antonio Hernández | Gewonnen | ||
| Beste filmmuziek | Víctor Reyes | Genomineerd | ||
| 2004 | Cóndor de Plata (52ste editie) |
Beste acteur | Leonardo Sbaraglia | Genomineerd |
| Beste mannelijke bijrol | Alfredo Alcón | Genomineerd |
- ↑ (en)
En la ciudad sin límites op Rotten Tomatoes, geraadpleegd op 20 april 2019
- ↑ (en) En la ciudad sin límites op Metacritic, geraadpleegd op 20 april 2019
- ↑ B. Stigter, Hallucinaties uit Spanje, NRC, 22 oktober 2003
