Epiglottale vibrant

In het artikel dat we hieronder presenteren, staan ​​we stil bij Epiglottale vibrant. Dit thema/figuur/personage heeft door de geschiedenis heen grote belangstelling gewekt en heeft op verschillende gebieden tot debatten en analyses geleid. In die zin stellen we voor een rondreis te maken langs de verschillende randen waaruit Epiglottale vibrant bestaat, waarbij we ons verdiepen in de meest relevante aspecten en de implicaties ervan in de hedendaagse samenleving. Op deze manier zullen we proberen ons te verdiepen in de betekenis, de gevolgen en de aanwezigheid ervan in de cultuur, waardoor nieuwe perspectieven worden geboden en de kennis over Epiglottale vibrant wordt verrijkt.

Epiglottale tril
ᴙ
Codering
Unicode U+1D19

De epiglottale vibrant is een medeklinker. Bij het uitspreken van deze medeklinker wordt het strottenhoofd omhoog gebracht en de farynx belemmerd, waardoor het strotklepje gaat trillen in plaats van de stembanden. De klank is gerelateerd aan de aryepiglottale vibrant.

Epiglottale medeklinkers zijn vaak allofoon trillend, en in sommige talen is de vibrant de primaire vorm van deze medeklinkers. De epiglottate vibrant kent geen officieel symbool in het Internationaal Fonetisch Alfabet, maar in literatuur wordt vaak het teken ᴙ (omgekeerde , gelijk aan de Cyrillische Я) gebruikt om de klank weer te geven.

In enkele omschrijvingen van het noordelijke dialect van het Haida wordt de term "faryngale vibrant" gebruikt om te refereren aan de epiglottale vibrant.