Esteban Chaves

Dit artikel gaat in op Esteban Chaves, een onderwerp dat van groot belang is in de huidige context. Esteban Chaves heeft op verschillende gebieden grote belangstelling gewekt, omdat de impact ervan op tal van terreinen van de samenleving voelbaar is. In de loop der jaren is Esteban Chaves steeds belangrijker geworden, wat de interesse van academici, professionals en deskundigen op dit gebied heeft gewekt. In deze zin is het essentieel om Esteban Chaves grondig te analyseren en te begrijpen, om de implicaties en gevolgen ervan te kunnen identificeren. Daarom zullen in dit artikel verschillende aspecten met betrekking tot Esteban Chaves worden onderzocht, van de oorsprong tot de invloed ervan vandaag de dag.

Esteban Chaves
Chaves bij het nationaal kampioenschap tijdrijden, 2022
Chaves bij het nationaal kampioenschap tijdrijden, 2022
Persoonlijke informatie
Volledige naam Jhoan Esteban Chaves Rubio
Bijnaam Chavito, El Chavo[1]
Geboortedatum 17 januari 1990
Geboorteplaats Bogota, Colombia
Lengte 164 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg EF Education-EasyPost
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Klimmer
Ploegen
2011
2012–2013
2014–2017
2018–2020
2021
2022- 		Colombia es Pasión
Colombia
Orica
Mitchelton-Scott
Team BikeExchange
EF Education-EasyPost
Beste prestaties
Luik-Bastenaken-Luik 14e (2021)
Ronde van Lombardije 1e (2016)
Ronde van Italië 2e (2016)
3 etappezeges
Ronde van Spanje 3e (2016)
2 etappezeges
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Jhoan Esteban Chaves Rubio (Bogota, 17 januari 1990) is een Colombiaans wielrenner die sinds 2022 rijdt voor de EF Education-EasyPost geheten wielerploeg.

Carrière

In 2006 werd Chaves tweede op het Colombiaanse kampioenschap tijdrijden voor nieuwelingen. In 2012 werd hij prof voor Colombia. Bij deze ploeg liet hij zien over veel talent te beschikken en in 2014 maakte Chaves de overstap naar het Australische Orica GreenEDGE. Het seizoen 2013 viel voor de jonge Colombiaan in het water door een zware valpartij in de Trofeo Laigueglia, waarbij hij een gecompliceerde armbreuk, gebroken ribben, sleutelbeen en kaak opliep. Er waren veel twijfels of Chaves zijn carrière kon voortzetten, laat staan zijn belofte als topklimmer kon inlossen. Verschillende doktoren adviseerden om zijn profcarrière te beëindigen, omdat zijn arm niet voldoende zou genezen. Orica GreenEDGE nam de gok, verlengde zijn contract met 3 jaar, en Chaves betaalde het vertrouwen terug in 2014 met een ritzege in Verbier in de Ronde van Zwitserland.

In 2015 brak de Colombiaan definitief door in de Ronde van Spanje, waar hij erin slaagde in de eerste week twee etappes te winnen, de rode leiderstrui een aantal dagen te dragen en uiteindelijk als vijfde te eindigen in het algemeen klassement. In 2016 beleefde hij vervolgens een uiterst succesvol seizoen. In de Ronde van Italië won hij de koninginnenrit, droeg één dag de roze trui en werd uiteindelijk tweede in het algemeen klassement, op 52 seconden van winnaar Vincenzo Nibali. Later in het seizoen eindigde hij met een derde plaats eveneens op het eindpodium van de Ronde van Spanje. In de wegwedstrijd op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro eindigde Chaves op plek 21, op ruim drieënhalve minuut van winnaar Greg Van Avermaet. Hij sloot het seizoen 2016 af, door als eerste Colombiaan, de Ronde van Lombardije te winnen.

2017 en 2018 waren moeilijke jaren voor Chaves met een knieblessure in februari 2017 en een gebroken schouderblad, die hij opliep in de Giro Dell' Emilia. In 2017 reed Chaves zijn eerste Ronde van Frankrijk. Zijn ploeg Orica wees hem aan als kopman, maar hij imponeerde niet en eindigde in het eindklassement op plaats 62. Ook in de hierop volgende Ronde van Spanje stelde hij teleur; met een elfde plaats haalde hij niet zijn niveau van 2015 en 2016. In mei werd bij Chaves de ziekte van Pfeiffer geconstateerd. Ondanks alle pech en lichamelijke ongemakken won hij in 2018 voor de tweede keer in zijn carrière een etappe in de Ronde van Italië.

Palmares

Belangrijkste overwinningen

2011
Eindklassement Ronde van de Toekomst
2012
Jongerenklassement Ronde van Colombia
5e etappe Ronde van Burgos
Jongerenklassement Ronde van Burgos
GP Città di Camaiore
2014
6e etappe Ronde van Californië
8e etappe Ronde van Zwitserland
Jongerenklassement Ronde van Peking
2015
1e etappe Ronde van Italië (ploegentijdrit)
2e en 6e etappe Ronde van Spanje
3e etappe Ronde van Abu Dhabi
Eind- en jongerenklassement Ronde van Abu Dhabi
2016
14e etappe Ronde van Italië
Ronde van Emilia
Ronde van Lombardije
2018
3e etappe Herald Sun Tour
Eindklassement Herald Sun Tour
6e etappe Ronde van Italië
2019
19e etappe Ronde van Italië
2021
4e etappe Ronde van Catalonië
Punten- en Bergklassement Ronde van Catalonië
2023
Colombiaans kampioen op de weg

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar Ronde van
Italië 		Ronde van
Frankrijk 		Ronde van
Spanje
2012
2013
2014 41e  
2015 55e   5e (2) 
2016 Zilver ↑ (1)  Brons ↑  
2017 62e   11e  
2018 72e (1) 
2019 40e (1)  19e  
2020 23e   27e  
2021 13e  
2022 opgave  
2023 opgave  
2024 35e  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen
Jaar Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Clásica San Sebastián WK op de weg Wereld­ranglijsten
2012 opgave 127e
2013
2014 70e 64e (UWT)
2015 68e 8e 45e 39e (UWT)
2016 Goud ↑ 9e (UWT)
2017 66e (UWT)
2018 164e (UWT)
2019 70e 38e 252e (UWR)
2020 32e
2021 65e 14e 8e 64e
2022 20e
2023 45e 75e 20e
2024

Resultaten in kleinere rondes

Jaar Tour Down Under Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Ronde van Catalonië Ronde van het Baskenland Critérium du Dauphiné Ronde van Zwitserland Ronde van Polen Ronde van Peking /
Ronde van Guangxi
2012 opgave
2013
2014 46e 101e 16e (1) Brons ↑ Jongerenklassement
2015 13e 21e 14e
2016 30e 48e
2017 Zilver ↑ 26e
2018 buiten tijd opgave
2019 51e 34e
2020 11e
2021 6e PuntenklassementBergklassement 9e 10e
2022 44e 7e
2023 11e 12e 32e 22e
2024 22e 16e

Ploegen