Europees kampioenschap voetbal mannen onder 17
In dit artikel gaan we de kwestie van Europees kampioenschap voetbal mannen onder 17 vanuit een alomvattend en gedetailleerd perspectief behandelen. Europees kampioenschap voetbal mannen onder 17 is tegenwoordig een onderwerp van grote relevantie en interesse, omdat het een directe impact heeft op de levens van mensen en op verschillende aspecten van de samenleving. In deze tekst zullen we de meest relevante aspecten met betrekking tot Europees kampioenschap voetbal mannen onder 17 analyseren, van de oorsprong en geschiedenis tot de impact ervan vandaag de dag. Daarnaast zullen we verschillende benaderingen en meningen over Europees kampioenschap voetbal mannen onder 17 verkennen met als doel een brede en verrijkende visie op dit fascinerende onderwerp te bieden.
Zie Europees kampioenschap voetbal vrouwen onder 17 voor het jaarlijks toernooi tussen de nationale vrouwenteams
| Europees kampioenschap voetbal onder 16 en 17 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Landen van de UEFA
| ||||
| Sport | Voetbal | |||
| Regio | Europees kampioenschap | |||
| Bond/organisator | UEFA | |||
| Eerste editie | 1982 | |||
| Regerend kampioen |  Italië (2024)
| |||
| Recordkampioen |  Spanje met 9 titels
| |||
| Officiële website | ||||
| ||||
Het Europees kampioenschap voetbal onder 17, tot en met 2001 Europees kampioenschap voetbal onder 16 genaamd, is een jaarlijks voetbaltoernooi tussen Europese landenteams met spelers onder de 17 jaar. Door middel van twee voorrondes plaatsen landen zich, waarna in anderhalve week tijd bepaald wordt welk land het beste van Europa is.
Het toernooi wordt sinds 1980 georganiseerd door de UEFA, de Europese voetbalbond, en wordt het elke jaar door een ander land georganiseerd. Vanaf 2015 is het toernooi uitgebreid van 8 naar 16 teams.
In de jaren die niet deelbaar door twee zijn kan op het EK plaatsing verdiend worden voor het wereldkampioenschap voetbal onder 17 van hetzelfde jaar. Sinds 2007 doen er vijf Europese deelnemers daaraan mee: de vier halvefinalisten van het EK-17, de vijfde deelnemer wordt bepaald door een play-off.
Historisch overzicht
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Ranglijst
Bijgewerkt tot en met het toernooi van 2024.
| Rang | Land | ||
|---|---|---|---|
| Aantal keer kampioen | Aantal keer tweede | ||
| 1 | Spanje |
9 | 6 |
| 2 |  Portugal |
6 | 2 |
| 3 |  Nederland |
4 | 3 |
| 4 |  Duitsland1 |
4 | 2 |
| 5 |  Frankrijk |
2 | 5 |
| 6 |  Engeland |
2 | 2 |
| 7 |  Sovjet-Unie2 |
2 | 2 |
| 8 |  Turkije |
2 | 0 |
| 9 | Italië |
2 | 4 |
| 10 |  Polen |
1 | 1 |
| 10 |  Ierland |
1 | 1 |
| 10 | .svg){kind=small} Zwitserland |
1 | 1 |
| 13 |  Rusland |
1 | 0 |
| 13 |  Tsjecho-Slowakije2 |
1 | 0 |
| 13 |  Duitse Democratische Republiek2 |
1 | 0 |
| 16 | Tsjechië |
0 | 2 |
| 17 |  Griekenland |
0 | 1 |
| 17 |  Denemarken |
0 | 1 |
| 17 |  Oostenrijk |
0 | 1 |
1 Eén titel en één keer tweede als West-Duitsland.
2 Land bestaat niet meer.
Persoonlijke prijzen
| Jaar | Gouden Bal (beste speler) | Gouden Schoen (topscorer) |
| 2001 | Fernando Torres (Spanje) | Florent Sinama-Pongolle (Frankrijk) – 12 goals |
| 2002 | Wayne Rooney (Engeland) | Jonathan Soriano (Spanje) – 7 goals |
| 2003 | Miguel Veloso (Portugal) | David Rodríguez (Spanje) – 6 goals |
| 2004 | Cesc Fàbregas (Spanje) | Hatem Ben Arfa (Frankrijk), Bruno Gama (Portugal), Shane Paul (Engeland), Marc Pedraza (Spanje) – 3 goals |
| 2005 | Nuri Şahin (Turkije) | Tevfik Köse (Turkije) – 6 goals |
| 2006 | Toni Kroos (Duitsland) | Manuel Fischer (Duitsland), Bojan Krkić (Spanje), Tomáš Necid (Tsjechië) – 5 goals |
| 2007 | Bojan Krkić (Spanje) | Toni Kroos (Duitsland), Victor Moses (Engeland) – 3 goals |
| 2008 | Danijel Aleksić (Servie) | Yannis Tafer (Frankrijk) – 4 goals |
| 2009 | Mario Götze (Duitsland) | Lennart Thy (Duitsland), Luc Castaignos (Nederland) – 3 goals |
| 2010 | Connor Wickham (Engeland) | Paco Alcácer (Spanje) – 3 goals |
| 2011 | Kyle Ebecilio (Nederland) | Tonny Vilhena (Nederland), Kyle Ebecilio (Nederland), Samed Yeşil (Duitsland), Hallam Hope (Engeland) – 3 goals |
| 2012 | Max Meyer (Duitsland) | Max Meyer (Duitsland) – 3 goals |
| 2013 | Anton Mitrjoeskin (Rusland) | Martin Slaninka (Slowakije), Robin Kamber (Zwitserland) – 2 goals |
| 2014 | Steven Bergwijn (Nederland) | Dominic Solanke (Engeland), Jari Schuurman (Nederland) – 4 goals |
| 2015 | Odsonne Édouard (Frankrijk) | Odsonne Édouard (Frankrijk) – 8 goals |
| 2016 | José Gomes (Portugal) | José Gomes (Portugal) – 7 goals |
| 2017 | Jadon Sancho (Engeland) | Amine Gouiri (Frankrijk) – 8 goals |
| 2018 | – | Yorbe Vertessen (België), Edoardo Vergani (Italië) – 4 goals |
| 2019 | – | Adil Aouchiche (Frankrijk) – 9 goals |
| 2022 | – | Jovan Milošević (Servië) – 5 goals |
Zie ook
- Zuid-Amerikaans kampioenschap voetbal onder 17
- CONCACAF-kampioenschap voetbal onder 17
- Afrikaans kampioenschap voetbal onder 17
- Aziatisch kampioenschap voetbal onder 17
- Oceanisch kampioenschap voetbal onder 16
Externe link
- ↑ 1987: Italië won van de Sovjet-Unie met 1–0, maar met een niet speelgerechtigde speler.
- ↑ a b c (en) Malta, Bulgaria, Azerbaijan picked for U17s, UEFA.com (13 januari 2024).
- ↑ (en) U17 finals in Estonia cancelled. UEFA (9 december 2020). Gearchiveerd op 22 maart 2023.
- ↑ a b (en) Hungary, Cyprus to host U17 EURO in 2023, 2024, UEFA.com (18 september 2022).Gearchiveerd op 5 december 2023.
- ↑ (en) 2020/21 UEFA women’s Under-17 and men’s Under-17 championships cancelled. UEFA (24 januari 2021). Gearchiveerd op 4 december 2022.
- ↑ a b (en) Hungary, Cyprus to host U17 EURO in 2023, 2024, UEFA.com (18 september 2022).Gearchiveerd op 5 december 2023.
- ↑ Götze, Ter Stegen en Thy hebben eindelijk opvolgers: Duitsers winnen EK Onder-17. NOS (3 juni 2023). Gearchiveerd op 7 juni 2023.
- ↑ (en) Germany take title with shoot-out win over France. UEFA.com (3 juni 2023). Gearchiveerd op 7 juni 2023.
- ↑ a b c (en) Albania, Estonia, Latvia to host U17 EURO in 2025, 2026, 2027, UEFA.com (13 januari 2024).
· 
· 
· ·