In het artikel dat we vandaag presenteren, gaan we ons verdiepen in de fascinerende wereld van Felix van Bourbon-Parma. Vanaf de oorsprong tot de relevantie ervan vandaag zullen we ons onderdompelen in een rondleiding langs alle relevante aspecten die Felix van Bourbon-Parma tot een onderwerp maken dat interessant is voor alle soorten mensen. We zullen de impact ervan op de samenleving, de evolutie ervan in de loop van de tijd en de verschillende perspectieven die er op Felix van Bourbon-Parma bestaan, analyseren. Ongeacht uw niveau van voorkennis, dit artikel geeft u een alomvattende en verrijkende visie op Felix van Bourbon-Parma, met als doel u te verdiepen in de betekenis en relevantie ervan in de wereld van vandaag.
Felix van Bourbon-Parma | ||
---|---|---|
1893 - 1970 | ||
![]() | ||
prins-gemaal van Luxemburg | ||
Periode | 1919 - 1964 | |
Voorganger | Maria Anna van Bragança | |
Opvolger | Josephine Charlotte van België | |
Vader | Robert I van Parma | |
Moeder | Maria Antonia van Bragança |
Felix Marie Vincent (Schwarzau am Steinfeld, Neder-Oostenrijk, 28 september 1893 - Luxemburg, 8 april 1970) prins van Luxemburg, prins van Bourbon-Parma, was de prins-gemaal van groothertogin Charlotte van Luxemburg en de vader van groothertog Jean.
Als zoon van de laatste soeverein van Parma, de in 1859 verdreven hertog Robert I en zijn tweede echtgenote Maria Antonia van Bragança, groeide hij op in Oostenrijk-Hongarije waar zijn zus Zita keizerin was. Felix was het 18de kind van de 24 kinderen van zijn vader (in twee huwelijken). Hij diende tot 1918 in het Oostenrijkse leger en trad op 6 november 1919 in het huwelijk met zijn nicht groothertogin Charlotte, die op dat moment 9 maanden op de troon zat. Ter gelegenheid van het huwelijk werd hij genaturaliseerd tot Luxemburger en kreeg hij de titels van prins van Luxemburg en prins van Nassau. Van 1923 tot 1932 was hij voorzitter van het Luxemburgse Rode Kruis.
Bij de Duitse inval op 10 mei 1940 vluchtte hij met zijn gezin naar de Verenigde Staten en daarna naar Montreal[1]. In 1945 keerden zij terug en in 1947 nam hij het voorzitterschap van het Rode Kruis weer op zich (tot 1969). Charlotte droeg in 1961 de regering over aan de troonopvolger Jean en trad in 1964 ten gunste van hem af - dit tot Felix' grote ergernis. Charlotte en Felix trokken zich terug op het kasteel Fischbach. In 1969, ter gelegenheid van hun gouden huwelijksverjaardag, ontvingen Charlotte en Felix het Kruis van de Ordre de la Résistance. Felix stierf op 8 april 1970 op het kasteel Fischbach.
Zijn graftombe bevindt zich in de Nassau-crypte van de kathedraal van Luxemburg.
![]() Karel II van Bourbon-Parma (1799-1883) | ![]() Maria Theresia van Sardinië (1803-1879) | ![]() Karel Ferdinand van Berry (1778−1820) | ![]() Maria Carolina van Bourbon-Sicilië (1798−1870) | ![]() Johan VI van Portugal (1767-1826) | ![]() Charlotte Joachime van Bourbon (1775-1830) | ![]() Constantijn van Löwenstein-Wertheim-Rosenberg (1802–1838) | ![]() Maria Agnes Henriette van Hohenlohe-Langenburg (1804–1835) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() Karel III van Bourbon-Parma (1823-1854) | ![]() Louise Maria van Frankrijk (1819-1864) | ![]() Michaël I van Portugal (1802-1866) | ![]() Adelheid van Löwenstein- Wertheim-Rosenberg (1831-1909) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() Robert I van Bourbon-Parma (1848-1907) | ![]() Maria Antonia van Bragança (1862-1959) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() Sixtus van Bourbon-Parma (1886-1934) | ![]() Xavier van Bourbon-Parma (1889-1977) | ![]() Zita van Bourbon-Parma (1892-1989) | ![]() Felix van Bourbon-Parma (1893-1970) | ![]() René van Bourbon-Parma (1894-1962) | ![]() Lodewijk van Bourbon-Parma (1899-1967) | ... + 5 zusters en 1 broer (en 10 halfzusters en 4 halfbroers) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||