In de wereld van vandaag is Fixeren (fotografie) een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een breed spectrum van mensen. Of het nu gaat om de impact ervan op de samenleving, de historische relevantie ervan of de implicaties voor de toekomst, Fixeren (fotografie) heeft de aandacht getrokken van individuen van alle leeftijden en achtergronden. Naarmate de belangstelling voor dit onderwerp blijft groeien, is het van cruciaal belang om het belang en de implicaties ervan verder te begrijpen, aangezien dit een aanzienlijke impact kan hebben op verschillende aspecten van het dagelijks leven. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten van Fixeren (fotografie) en de invloed ervan op verschillende gebieden onderzoeken, van cultuur tot economie, met als doel een alomvattende en geïnformeerde visie te geven op dit onderwerp dat vandaag de dag zo relevant is.
In de fotografie is fixeren de naam voor een chemisch proces dat ervoor zorgt dat het beeld op belichte film of fotopapier houdbaar wordt.
Hiertoe wordt de film of het papier, waarvan een deel van de aanwezige zilverhalogeniden onder invloed van licht en de daarop volgende ontwikkeling donker is geworden, ondergedompeld in een oplossing, die men fixeer noemt. Dit fixeer lost alle overgebleven (onbelichte en niet ontwikkelde) zilverhalogenide op, zodat alleen het ontwikkelde beeld -dat uit zuiver zilver bestaat- overblijft en het fotografisch materiaal niet langer lichtgevoelig is.
Als de foto niet gefixeerd zou zijn wordt het overgebleven zilverhalogenide (in de lichte delen) bij blootstelling aan licht na verloop van tijd alsnog zwart. Na het fixeren moeten de overgebleven chemicaliën nog met water worden uitgespoeld en blijft alleen het ontwikkelde zilverbeeld achter.
Een veel voor fixeren gebruikt zout is natriumthiosulfaat (Na2S2O3).
Afgewerkt fixeer bevat een redelijke hoeveelheid zilver en kan gerecycled worden.