Franse presidentsverkiezingen 2017
Tegenwoordig is Franse presidentsverkiezingen 2017 een onderwerp dat op verschillende gebieden van de samenleving veel wordt besproken en geanalyseerd. De impact ervan heeft verschillende gebieden bereikt, van gezondheid tot technologie, politiek en economie. Franse presidentsverkiezingen 2017 heeft een reeks debatten en controverses voortgebracht die het belang van de studie en het begrip ervan hebben benadrukt. Door de jaren heen is Franse presidentsverkiezingen 2017 geëvolueerd en aangepast aan de veranderingen en uitdagingen waarmee het te maken heeft gehad, waardoor het een interessant onderwerp is geworden voor zowel experts als hobbyisten. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten en gevolgen van Franse presidentsverkiezingen 2017 in detail onderzoeken, met als doel een complete en bijgewerkte visie te geven op dit onderwerp dat vandaag de dag zo relevant is.
| Franse presidentsverkiezingen 2017 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Datum eerste ronde | 23 april 2017 | ||||||
| Datum tweede ronde | 7 mei 2017 | ||||||
| Land |  Frankrijk
| ||||||
| Stemmen | |||||||
| Genomineerde | Emmanuel Macron | ||||||
| Partij | En Marche ! | ||||||
| Percentage | 66,10 | ||||||
| Genomineerde | Marine Le Pen | ||||||
| Partij | Front National | ||||||
| Percentage | 33,90 | ||||||
| Resultaat | |||||||
| Nieuwe president | Emmanuel Macron | ||||||
| Vorige president | François Hollande | ||||||
| Opvolging verkiezingen | |||||||
| |||||||
| |||||||
De Franse presidentsverkiezingen van 2017 vonden plaats op 23 april (eerste stemronde) en 7 mei 2017 (tweede stemronde).[1][2]
Tijdens deze verkiezingen werd de president van Frankrijk gekozen voor een periode van vijf jaar. Het waren de elfde presidentsverkiezingen in de Vijfde Franse republiek (en de tiende met algemeen kiesrecht).
Peterschap
Om officieel als kandidaat te worden aanvaard, dienden minstens 500 peterschappen te worden verzameld bij de daartoe gemachtigde overheidspersonen (parlementsleden, senatoren, burgemeesters, voorzitters van regionale raden enz.), in totaal 41.000 personen. Bereikten het minimum aantal peters:
- François Fillon (3 635 peters)
- Benoît Hamon (2 039 peters)
- Emmanuel Macron (1 829 peters)
- Jean-Luc Mélenchon (805 peters)
- Jean Lassalle (708 peters)
- Nicolas Dupont-Aignan (707 peters)
- Nathalie Arthaud (637 peters)
- Marine Le Pen (627 peters)
- François Asselineau (587 peters)
- Philippe Poutou (573 peters)
- Jacques Cheminade (528 peters).
Bereikten niet het aantal peters:
- Rama Yade (353 peters)
- Alexandre Jardin (168 peters)
- Charlotte Marchandise (135 peters)
- Michèle Alliot-Marie (74 peters)
- Oscar Temaru (109 peters)
- Henri Guaino (33 peters).
Verkiezing
De Franse president wordt gekozen door middel van algemeen kiesrecht voor een periode van vijf jaar. Om in de eerste ronde te kunnen winnen moet een kandidaat meer dan 50% van de stemmen behalen; in de tweede ronde wint de kandidaat met de meeste stemmen.[3] Tot hiertoe behaalde geen enkele kandidaat een absolute meerderheid in de eerste ronde en waren er dus telkens twee stemrondes nodig.
Kandidaten
Op 18 maart 2017 stelde de Grondwettelijke Raad de definitieve lijst vast met elf kandidaten die de vereiste handtekeningen hadden ingezameld.[4]
- Hoofdkandidaten
- De volgende kandidaten haalden minstens vijf procent in de peilingen.
-
-
-
Emmanuel Macron
(onafhankelijk met zijn beweging "En Marche!"; voormalig minister van de Parti socialiste) -
-
_2.jpg)
- Andere kandidaten
- De volgende personen waren kandidaat vanwege een kleine partij of ten persoonlijke titel en haalden minder dan vijf procent in de peilingen.
- Nathalie Arthaud (Lutte ouvrière)[9]
- Philippe Poutou (NPA)
- Jean Lassalle[10]
- Nicolas Dupont-Aignan (Debout la France)
- Jacques Cheminade
- François Asselineau (Union populaire républicaine)
Geen kandidaat
Noemenswaardige politici die geen kandidaat waren:
- Frans president François Hollande (Parti socialiste)[11]
- François Bayrou (Mouvement démocrate).[12]
Enkele kandidaten overleefden de voorverkiezingen binnen hun eigen politieke familie niet:
- Nicolas Sarkozy (Les Républicains)[13],
- Alain Juppé (Les Républicains)[14],
- Manuel Valls (Parti socialiste) en
- Arnaud Montebourg (Parti socialiste).
- Yannick Jadot werd geselecteerd tijdens de voorverkiezingen van de groene partij (Europe Écologie Les Verts) maar trok zich in februari 2017 terug om de socialistische kandidaat Benoît Hamon te steunen.
- De onafhankelijke kandidaat Henry de Lesquen trok zich eveneens op 3 maart terug om François Fillon te steunen.
Nadat de vereiste ingezamelde handtekeningen van lokale, regionale of nationale afgevaardigden per 1 maart 2017 publiekelijk waren te raadplegen, trok Christian Troadec (Régions et peuples solidaires) zich terug, nadat volgens zijn verklaring, wegens angst voor politieke en sociale druk bij de politieke mandatarissen, slechts 53 van de 224 aanvankelijk beloofde handtekeningen inderdaad waren ingediend.[15]
Voorverkiezingen diverse partijen
Voorverkiezingen Europe Écologie Les Verts
De politieke partij Europe Écologie Les Verts (EELV) hield op 19 oktober 2016 en 7 november 2016 voorverkiezingen. De winnaar van deze voorverkiezingen, Yannick Jadot, werd de presidentskandidaat.
Uitslag 7 november 2016:
| Afbeelding | Persoon | Stemmen | Percentage |
|---|---|---|---|
 |
Yannick Jadot | 7.430 | 54,25% |
 |
Michèle Rivasi | 5.513 | 40,75% |
Voorverkiezingen Les Républicains
Zie Voorverkiezingen Les Républicains 2016 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Op 20 november 2016 en 27 november 2016 hielden Les Républicains (LR), de grote partij van centrumrechts, voorverkiezingen. De winnaar van deze voorverkiezingen, François Fillon, was automatisch presidentskandidaat voor de presidentsverkiezingen van 2017.
Uitslag 27 november 2016:
| Afbeelding | Persoon | Stemmen | Percentage |
|---|---|---|---|
.jpg) |
François Fillon | 2.851.487 | 66,5% |
.jpg) |
Alain Juppé | 1.435.667 | 33,5% |
Voorverkiezingen Parti socialiste
Zie Voorverkiezingen Parti socialiste 2017 (Frankrijk) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.De Parti socialiste, de partij van zittend president Hollande hield op 22 januari 2017 en 29 januari 2017 voorverkiezingen. Op 1 december 2016 kondigde president Hollande aan zich niet herverkiesbaar te stellen. Zijn beslissing was uniek in de recente Franse geschiedenis, en kwam er in het licht van zijn lage populariteit en van de verdeeldheid aan linkerzijde.
In de eerste ronde van de voorverkiezingen op 22 januari 2017 kregen Benoît Hamon en Manuel Valls de meeste stemmen en gingen door naar de tweede ronde. Voormalig minister Hamon had uitgesproken linkse standpunten terwijl voormalig premier Valls gezien werd als de kandidaat van de rechterzijde van de PS. In de tweede ronde won Hamon.
Uitslag 29 januari 2017:
| Afbeelding | Persoon | Stemmen | Percentage |
|---|---|---|---|
.jpg) |
Benoît Hamon | 1.196.253 | 58,71% |
.JPG) |
Manuel Valls | 841.310 | 41,29% |
Debatten voorafgaande aan de presidentsverkiezingen
| Datum | Televisiezender | Debatleiders | Genodigden | Winnaar |
|---|---|---|---|---|
| 20 maart 21:00 uur |
TF1 LCI |
Anne-Claire Coudray Gilles Bouleau |
Jean-Luc Mélenchon (La France insoumise) Benoît Hamon (PS) Emmanuel Macron (En marche !) François Fillon (LR) Marine Le Pen (FN) |
Emmanuel Macron OpinionWayHarris |
| 4 april 20:40 uur |
BFM TV CNews |
Ruth Elkrief Laurence Ferrari |
Nathalie Arthaud (LO) Philippe Poutou (NPA) Jean-Luc Mélenchon (La France insoumise) Benoît Hamon (PS) Emmanuel Macron (En marche !) Jean Lassalle (Résistons!) François Fillon (LR) Nicolas Dupont-Aignan (DLR) François Asselineau (UPR) Marine Le Pen (FN) Jacques Cheminade (partijloos) |
Jean-Luc Mélenchon OpinionWay/ Emmanuel Macron Harris |
| 3 mei 21:00 uur |
France 2 TF1 |
Christophe Jakubyszyn Nathalie Saint-Cricq |
Emmanuel Macron (En marche !) Marine Le Pen (FN) |
Emmanuel Macron Ifop-Fiducial Harris[16] |
Opiniepeilingen
Eerste ronde
Tweede ronde
Uitslagen
De eerste ronde vond op 23 april 2017 plaats. De twee kandidaten met de meeste stemmen, Emmanuel Macron en Marine Le Pen plaatsten zich voor de tweede ronde op 7 mei 2017. Hierin werd Macron gekozen als nieuwe president van Frankrijk.
| Eerste ronde 23 april 2017 |
Tweede ronde 7 mei 2017 | |||
|---|---|---|---|---|
| Aantal | % van de kiesgerechtigden |
Aantal | % van de kiesgerechtigden | |
| Kiesgerechtigden | 47.582.183 | 47.568.693 | ||
| Niet opgekomen | 10.578.455 | 22,23 | 12.101.416 | 25,44 |
| Opkomst | 37.003.728 | 77,77 | 35.467.327 | 74,56 |
| % van de opkomst | % van de opkomst | |||
| Blanco stemmen | 659.997 | 1,78 | 3.021.499 | 8,52 |
| Ongeldige stemmen | 289.337 | 0,77 | 1.064.225 | 3,00 |
| Geldige stemmen | 36.054.394 | 97,45 | 31.381.603 | 88,48 |
| Kandidaat Politieke partij |
Aantal stemmen |
% van de geldige stemmen |
Aantal stemmen |
% van de geldige stemmen |
| Emmanuel Macron En marche ! |
8.656.346 | 24,01 | 20.743.128 | 66,10 |
| Marine Le Pen Front National |
7.678.491 | 21,30 | 10.638.475 | 33,90 |
| François Fillon Les Républicains |
7.212.995 | 20,01 | ||
| Jean-Luc Mélenchon La France insoumise |
7.059.951 | 19,58 | ||
| Benoît Hamon Parti socialiste |
2.291.288 | 6,36 | ||
| Nicolas Dupont-Aignan Debout la France |
1.695.000 | 4,70 | ||
| Jean Lassalle Résistons |
435.301 | 1,21 | ||
| Philippe Poutou Nouveau Parti anticapitaliste |
394.505 | 1,09 | ||
| François Asselineau Union populaire républicaine |
332.547 | 0,92 | ||
| Nathalie Arthaud Lutte ouvrière |
232.384 | 0,64 | ||
| Jacques Cheminade Solidarité et progrès |
65.586 | 0,18 | ||
Goed of slecht verkozen
Onmiddellijk na de presidentsverkiezingen verschenen artikelen die verklaarden dat Macron 'slecht' verkozen was, doordat hij wel 66 % van de stemmen had behaald, maar vanwege het groot aantal blanco (8,5 %) en ongeldige (2,96 %) stemmen, naast het feit van de onthoudingen (25 %), niet boven de 50 % van de ingeschreven kiezers was geraakt, maar strandde op 43,60 %.[17]
Anderen antwoordden hierop dat dit hem (met uitzondering van het ongewone geval Chirac in 2002) in het gemiddelde plaatste van de verkiezingsuitslagen van de presidenten voor hem:
- 1965: de Gaulle 45,27 % (13 miljoen stemmen)
- 1969: Pompidou 37,51 % (11 miljoen stemmen)
- 1974: Giscard 43,77 % (13 miljoen stemmen)
- 1981: Mitterrand 43,76 % (15 miljoen stemmen)
- 1988: Mitterrand 43,16 % (16 miljoen stemmen)
- 1995: Chirac 39,43 % (15 miljoen stemmen)
- 2002: Chirac: 62 % (25 miljoen stemmen)
- 2007: Sarkozy: 42,69 % (18 miljoen stemmen)
- 2012: Hollande: 39,08 % (18 miljoen stemmen)
- 2017: Macron: 43,60 % (20 miljoen stemmen).[18]
Bronnen
- (fr) Élection présidentielle 2017 op de Site officiel du Conseil constitutionnel
- (fr) Election présidentielle 2017 op de Site du Ministère de l'Intérieur
Noten
- ↑ Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Élection présidentielle française de 2017 op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ (fr) Election présidentielle 2017 : les dates dévoilées . linternaute.com (4 mei 2016). Gearchiveerd op 27 mei 2016. Geraadpleegd op 13 juni 2016.
- ↑ Artikel 6 van de Franse Grondwet ("la Constitution de la Cinquième République française")
- ↑ Dit zijn de 11 kandidaten om François Hollande op te volgen als Frans president, 18 maart 2017, deredactie.be
- ↑ (fr) Jean-Luc Mélenchon, une présidentielle sans parti ni primaire. Libération (11 februari 2016). Geraadpleegd op 13 juni 2016.
- ↑ (fr) Fillon confirme sa candidature à la primaire pour 2017. le Parisien (2016). Geraadpleegd op 13 juni 2016.
- ↑ (fr) Marine Le Pen, l'équilibriste. le Figaro (9 februari 2016). Geraadpleegd op 26 juni 2016.
- ↑ (fr) VIDÉO. Marine Le Pen officialise sa candidature à l'élection présidentielle de 2017. le Huffington Post (8 februari 2016). Geraadpleegd op 26 juni 2016.
- ↑ (fr) Lutte ouvrière : Nathalie Arthaud annonce sa candidature à la présidentielle. le Monde (14 maart 2016). Geraadpleegd op 13 juni 2016.
- ↑ (fr) Jean Lassalle (MoDem) : "Je suis candidat" à l'élection présidentielle 2017. France Info (14 maart 2016). Geraadpleegd op 4 juni 2016.
- ↑ (fr) François Hollande candidat en 2017 seulement s'il y a une "baisse crédible du chômage en 2016". Huffingtonpost.fr (28 juli 2015). Geraadpleegd op 4 juni 2016.
- ↑ (fr) Présidentielle 2017: Bayrou envisage une quatrième candidature à l'Elysée même s'il soutient Juppé. Huffington Post (15 juli 2015). Geraadpleegd op 4 juni 2016.
- ↑ (fr) Présidentielle 2017 : qui sont les probables candidats à la primaire UMP?. francetv.fr (2016). Geraadpleegd op 26 juni 2016.
- ↑ (fr) lire en ligne) Fillon confirme sa candidature à la primaire pour 2017] (2016). Geraadpleegd op 13 juni 2016.
- ↑ (fr) Présidentielle: Christian Troadec se retire de la course. Libération (6 maart 2017). Gearchiveerd op 8 maart 2017. Geraadpleegd op 7 maart 2017.
- ↑ Macron 'sterkste kandidaat' in verhit tv-debat met Le Pen - De Volkskrant - 4 mei 2017. Gearchiveerd op 30 december 2017.
- ↑ https://blogs.mediapart.fr/regisdesmarais/blog/070517/emmanuel-macron-mal-elu-et-des-legislatives-risque. Gearchiveerd op 11 juli 2023.
- ↑ https://www.francetvinfo.fr/elections/non-emmanuel-macron-n-est-pas-le-president-le-plus-mal-elu-de-la-ve-republique_2180921.html. Gearchiveerd op 16 mei 2023.
· 
· 
