Gauja
Tegenwoordig is Gauja een onderwerp van groot belang geworden in de huidige samenleving. De impact ervan bestrijkt verschillende gebieden en heeft grote belangstelling gewekt in de publieke opinie, maar ook in de academische en professionele sfeer. In dit artikel zullen we Gauja en de invloed ervan op verschillende aspecten van ons dagelijks leven grondig onderzoeken. Vanaf zijn oorsprong tot zijn evolutie in de loop van de tijd, inclusief de impact ervan op cultuur, economie en politiek, zullen we analyseren hoe Gauja een voor en na in onze samenleving heeft gemarkeerd. Daarnaast zullen we de verschillende perspectieven en meningen onderzoeken die rond Gauja bestaan, en hoe deze ons begrip en onze perceptie van dit onderwerp hebben gevormd. Maak je klaar om te beginnen aan een ontdekkingsreis en introspectie rond Gauja!
| Gauja | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Zandstenen rotsformaties langs de Gauja
| ||||
| Lengte | 452 km | |||
| Hoogte (bron) | 234 m | |||
| Debiet | 70.7 m³/s | |||
| Stroomgebied | 9800 km² | |||
| Bron | Ežupīte | |||
| Monding | Golf van Riga | |||
| Zijrivieren | Tirza | |||
| Plaatsen | Valmiera, Cēsis, Sigulda | |||
| Stroomt door | Letland | |||
| ||||
| ||||
De Gauja (Estisch: Koiva jõgi) is een rivier in het noordoosten van Letland. Het is de voornaamste rivier van het landsdeel Vidzeme (Midden Lijfland). Het is de langste rivier die volledig op Lets grondgebied loopt, al vormt ze over een afstand van 20 km de grens met Estland. De Gauja is 452 km lang en mondt ten noordoosten van Riga, bij Carnikava, uit in de Golf van Riga. De rivier overbrugt een hoogteverschil van 234 m.
De Gauja ontspringt ten zuidoosten van Cēsis en loopt aanvankelijk in oostelijke richting. Ze buigt dan naar het noorden af en vormt tot voor Valka de grens met Estland om vanaf daar naar het zuidwesten richting Oostzee te stromen.
De voornaamste plaatsen aan de rivier zijn Valmiera, Cēsis en Sigulda. De beide laatste stadjes liggen in het Nationaal Park Gauja, dat in 1973 het eerste nationale park in Letland was. De zandstenen rotsformaties langs de rivier hebben dit gebied, en Sigulda in het bijzonder, de bijnaam het Lijflandse Zwitserland opgeleverd.
De historische (Baltisch-)Duitse naam van de rivier is Livländische Aa, niet te verwarren met de Kurländische Aa, waarmee de Lielupe werd aangeduid.
Externe links
