Geelbuiksapspecht

Dit artikel gaat in op het onderwerp Geelbuiksapspecht, dat in de huidige samenleving het onderwerp van belangstelling en debat is geweest. Geelbuiksapspecht heeft de nieuwsgierigheid gewekt en is het onderwerp geweest van studie en onderzoek door verschillende experts en specialisten op dit gebied. Door de geschiedenis heen heeft Geelbuiksapspecht een relevante rol gespeeld in verschillende contexten en tegenstrijdige meningen gegenereerd, wat heeft bijgedragen aan het verrijken van het debat rond dit onderwerp. Met als doel een alomvattende en bijgewerkte visie op Geelbuiksapspecht te bieden, zullen de verschillende facetten ervan, de impact ervan op de samenleving en de toekomstperspectieven die met betrekking tot dit onderwerp worden voorzien, worden geanalyseerd.

Geelbuiksapspecht
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016)
Geelbuiksapspecht
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Piciformes (Spechtvogels)
Familie:Picidae (Spechten)
Geslacht:Sphyrapicus (Sapspechten)
Soort
Sphyrapicus varius
(Linnaeus, 1766)
Geelbuiksapspecht
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Geelbuiksapspecht op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels
Roep van de geelbuiksapspecht

De geelbuiksapspecht (Sphyrapicus varius) is een vogel uit de familie van de spechten (Picidae).

Kenmerken

De lichaamslengte bedraagt 22 cm en het gewicht 43 tot 55 gram.

Leefwijze

Het voedsel van deze vogel bestaat uit boomsappen en insecten. Dit sap treedt naar buiten uit boorgaten in stammen van loofbomen.

Verspreiding en status

Deze trekvogel komt voor in Noord- en Midden-Amerika en het Caribisch gebied, met name van oostelijk Alaska en noordwestelijk Canada tot zuidoostelijk Canada en de noordoostelijke Verenigde Staten.

Status

De geelbuiksapspecht heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) uiterst gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar de vogel gaat wel in aantal achteruit. Echter, het tempo ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat deze sapspecht als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]