Gianna Maria Canale
Tegenwoordig is Gianna Maria Canale een onderwerp dat steeds relevanter wordt in onze samenleving. Door de jaren heen hebben we gezien hoe Gianna Maria Canale ons leven op verschillende manieren heeft beïnvloed, van de manier waarop we communiceren tot de manier waarop we onze dagelijkse activiteiten uitvoeren. Het lijdt geen twijfel dat Gianna Maria Canale zowel individueel als collectief een grote impact heeft gegenereerd, en dat is de reden waarom steeds meer mensen op zoek zijn naar informatie en kennis over dit onderwerp. In dit artikel zullen we Gianna Maria Canale grondig onderzoeken en de invloed ervan op verschillende aspecten van ons leven analyseren.
| Gianna Maria Canale | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Canale in 1956
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 12 september 1927 | |||
| Overleden | 13 februari 2009 | |||
| Land | Italië | |||
| Werk | ||||
| Beroep | actrice | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
Gianna Maria Canale (Reggio Calabria, 12 september 1927- Florence, 13 februari 2009) was een Italiaans actrice.
Leven en werk
Canale werkte in Florence als stenotypiste, tot ze in 1947 als Miss Calabria tweede werd bij de Miss Italia verkiezing, achter Lucia Bosè.[1] Gina Lollobrigida werd derde. Hierdoor kreeg Canale veel aandacht en ze werd uiterlijk vergeleken met Ava Gardner.[bron?] Tijdens de opnamen voor Il cavaliere misterioso (1948) kreeg ze een verhouding met regisseur Riccardo Freda. Ze traden in Brazilië in het huwelijk[2] maar Canale kon niet wennen aan Zuid-Amerika[bron?] en de twee keerden terug naar Italië. Freda gaf Canale in vele avonturen- en sandalenfilms een rol. Daarnaast werkte ze samen met andere regisseurs, zoals Vittorio de Sica. Haar laatste film met Freda was I vampiri (1956).
Haar debuut maakte ze in Aquila nera (1946). Verder speelde zij onder andere in Totò le Moko (1949), Vedi Napoli e puoi muori (1951), Go for Broke! (1951), Spartaco (1953), Teodora, imperatrice di Bisanzio (1954), Madame du Barry (1954), Il coraggio (1955), Napoléon van Sacha Guitry (1955), I vampiri (1956), Le schiave di Cartagine (1957), Le Fatiche di Ercole (1958), The Silent Enemy (1958), La Gerusalemme liberata (1958), La rivolta dei gladiatori (1958), Les nuits de Raspoutine (1960), de titelrol in La regina delle Amazzoni (1960), La venere dei pirati (1961), Il figlio di Spartacus (1963), La tigre dei sette mari (1963), Il boom (1963) en La máscara de Scaramouche (1963).
Na een rol te hebben gespeeld in Il ponte dei sospiri (1964) stopte ze met acteren. Canale overleed op 81-jarige leeftijd.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Gianna Maria Canale op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ BELLE SENZ' ANIMA FRA LACRIME E SOGNI - La Repubblica, 29 augustus 1989
- ↑ biografie op IMDb. Gearchiveerd op 4 augustus 2022.