In de wereld van vandaag neemt Gianni Moscon een prominente plaats in in de samenleving. Of het nu komt door de impact ervan op de populaire cultuur, de relevantie ervan in de academische wereld of de invloed ervan op de geschiedenis, Gianni Moscon is een onderwerp dat niet onopgemerkt blijft. In de loop van de tijd heeft Gianni Moscon tot grote debatten geleid, is het onderwerp geweest van uitgebreid onderzoek en heeft het de aandacht getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten van Gianni Moscon onderzoeken, waarbij we het belang ervan, de evolutie door de jaren heen en de relevantie ervan vandaag de dag analyseren. Vanaf het ontstaan tot aan de impact ervan op de moderne samenleving blijft Gianni Moscon een onderwerp van constante belangstelling en discussie.
Gianni Moscon | ||||
---|---|---|---|---|
Moscon bij de start van Nokere Koerse 2016.
| ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Geboortedatum | 20 april 1994 | |||
Geboorteplaats | ![]() | |||
Lengte | 182 cm | |||
Sportieve informatie | ||||
Huidige ploeg | Red Bull-BORA-hansgrohe | |||
Discipline(s) | Weg | |||
Ploegen | ||||
2016–2018 2019-2021 2022-2023 2024 2025- |
Team Sky INEOS Grenadiers Astana Qazaqstan Soudal Quick-Step Red Bull-BORA-hansgrohe | |||
Beste prestaties | ||||
Ronde van Vlaanderen | 15e (2017) | |||
Parijs-Roubaix | 4e (2021) | |||
Ronde van Lombardije | 3e (2017) | |||
WK op de weg | 4e (2019) | |||
Officiële website | ||||
|
Gianni Moscon (Trente, 20 april 1994) is een Italiaans wielrenner die sinds 2025 rijdt voor Red Bull-BORA-hansgrohe.
Als belofte won Moscon in 2014 de Piccolo Ronde van Lombardije, de Ronde van Lombardije voor beloften. In een sprint met twee klopte hij Dylan Teuns. In 2015 werd hij in de Ronde van Vlaanderen voor beloften tweede achter Alexander Edmondson. Later dat jaar won hij het nationaal beloftenkampioenschap, voor Davide Gabburo en Edward Ravasi. Ook werd hij tijdens het wereldkampioenschap vierde in de wegwedstrijd.
In 2016 eindigde Moscon als derde in het eindklassement van de Internationale Wielerweek, achter winnaar Sergej Firsanov en Matteo Busato. Een week later nam hij deel aan zijn eerste Monument: in de Ronde van Vlaanderen finishte hij ruim zeven minuten na winnaar Peter Sagan op plek 77. In juni werd hij vierde op het nationale kampioenschap tijdrijden en vijfde in de wegrit.
In augustus 2016 behaalde Moscon zijn eerste profoverwinning door de Arctic Race of Norway te winnen. Tevens won hij in deze ronde een etappe en het jongerenklassement.
In 2017 kwam Moscon bovendrijven in het klassieke voorjaar met een vijftiende plaats in de Ronde van Vlaanderen en een vijfde plaats in Parijs-Roubaix. In juni werd hij nationaal kampioen tijdrijden, voor Fabio Felline en Manuel Quinziato. Op het wereldkampioenschap eindigde hij aanvankelijk op plek 29 in de wegwedstrijd, maar de wedstrijdjury besloot hem te diskwalificeren vanwege het hangen aan een auto.[1] Vier dagen eerder was hij zesde geworden in de door Tom Dumoulin gewonnen tijdrit. In het najaar werd Moscon onder meer vijfde in de Ronde van Emilia, zevende in de Ronde van de Drie Valleien en derde in de Ronde van Lombardije. In 2018 won Moscon de Coppa Agostoni en de Ronde van Toscane. In oktober van dat jaar werd hij voor de tweede keer Italiaans kampioen tijdrijden. Ook zegevierde hij in het eindklassement van de Ronde van Guangxi, waar hij ook de beste was tijdens de 4e etappe. In 2022 beleefde Moscon een zeer moeizaam seizoen. Na een besmetting met COVID-19 had Moscon last van de verschijnsel van Long covid. De Italiaan reed in zijn eerste seizoen voor Astana Qazaqstan weinig koersen uit. Zo stapte hij af in de achtste etappe van de Ronde van Frankrijk van 2022.
Op 28 april 2017 maakte Moscon tijdens een rit in de Ronde van Romandië racistische opmerkingen tegen de donkere Franse renner Kévin Reza. Moscon excuseerde zich daarvoor bij Reza en diens teamgenoten. Desondanks besloot zijn werkgever Team Sky op 1 mei 2017 om de Italiaan voor zes weken te schorsen.[2] De UCI kondigde aan een onderzoek te starten naar de racistische uitingen van Moscon.[3]
Op 20 juni 2017 reageerde Moscon na zijn terugkeer na de schorsing in de Italiaanse sportkrant La Gazzetta dello Sport. “Ik heb niet veel te vertellen. Mijn geweten is zuiver. Ik heb de straf geaccepteerd en een onderbreking genomen. Ik heb niemand vermoord en de beschuldigingen waren niet volledig gefundeerd, maar ik wil er liever niet meer over praten. Ik heb altijd veel steun gehad van mijn collega’s. Zij wisten dat het ridicuul was. Veel mensen hebben voor me gejuicht tijdens de wedstrijden. Ik heb niet het idee dat ik mijn reputatie opnieuw moet opbouwen. Veel mensen begrijpen me en hebben me niet aangevallen”, aldus de Italiaan.[4]
In 2017 werd Moscon beschuldigd van het opzettelijk ten val brengen van Sébastien Reichenbach tijdens de Ronde van de Drie Valleien in oktober van dat jaar. De UCI seponeerde de zaak in juni 2018 wegens gebrek aan bewijs.[5]
Tijdens het Wereldkampioenschap op de weg in 2017 werd Moscon na afloop gediskwalificeerd nadat op videobeelden te zien was hoe hij bleef plakken aan een bidon die hem vanuit een volgwagen was toegereikt. Moscon was even daarvoor gevallen en probeerde terug in het peloton te komen.[6]
In 2018 werd Moscon door Team Sky opgenomen in de selectie voor de Ronde van Frankrijk. Na afloop van de 15e etappe werd hij gediskwalificeerd vanwege het slaan van een andere deelnemer, Élie Gesbert.[7] De UCI sloot Moscon vervolgens voor vijf weken uit van wedstrijden.
Tijdens Kuurne-Brussel-Kuurne op 2 maart 2020 kwam Moscon opnieuw in opspraak. Hij gooide een fiets naar Jens Debusschere. Naar aanleiding hiervan werd hij uit de koers genomen.[8] Moscon reageerde hierop door zijn rugnummer van zijn tenue te trekken, door midden te scheuren en vervolgens weg te gooien. Dit leverde hem, net als het gooien van de fiets, een geldboete op.[9]
|
|