Gottlob Berger

Gottlob Berger
Berger als SS-Obergruppenführer en General der Waffen-SS (1944)
Bijnaam	der Allmaechtige Gottlob[1]
Geboren	16 juli 1896 Gerstetten, Koninkrijk Württemberg, Duitse Keizerrijk
Overleden	5 januari 1975 Stuttgart, West-Duitsland
Rustplaats	Gerstetten, Waldfriedhof; veld: XIII, graf: 64[2][3]
Religie	Protestants; verklaarde zich later Gottgläubig[4]
Land/zijde	Duitse Keizerrijk  Weimarrepubliek  Nazi-Duitsland
Onderdeel	Deutsches Heer Allgemeine-SS Heer Waffen-SS
Dienstjaren	1914 - 1918 1931 - 1945
Rang	SS-Obergruppenführer en Generaal in de Waffen-SS
Eenheid	Ersatz-Bataillon/Infanterie-Regiment 127 6 augustus 1914 - 3 september 1914[5][6] Persönlicher Stab Reichsführer-SS 1 oktober 1937 - 1 juli 1937[7]
Bevel	SS-Führungshauptamt 1 januari 1940 - 15 augustus 1940[7][8] SS-Hauptamt 1 april 1940 - 8 mei 1945[9][10] HSSPF Slowakei 31 augustus 1944[11] - 19[11][12]/20 september 1944[13][8][10] Generalinspekteur für das Kriegsgefangenenwesens/OKW 1 oktober 1944 - 8 mei 1945[12][10][11][8] Stabsführer/Volkssturm 7 oktober 1944 - 8 mei 1945[8][11][12]
Slagen/oorlogen	Eerste Wereldoorlog Westfront Eerste Slag om Ieper Tweede Wereldoorlog
Onderscheidingen	Zie onderscheidingen
Ander werk	Parlementslid in de Rijksdag augustus 1943 - 8 mei 1945[8][14][11][10]
Portaal    Tweede Wereldoorlog

Gottlob Christian Berger (Gerstetten, 16 juli 1896 – Stuttgart, 5 januari 1975) was een Duitse SS-Obergruppenführer en General in de Waffen-SS die vanaf 1939 hoofd was van het SS-Hauptamt.

Berger kan in veel opzichten als geestelijk vader van de Waffen-SS worden gezien, omdat hij verantwoordelijk was voor de rekrutering. Hij stelde zijn protegé Oskar Dirlewanger aan als leider van het Sonderkommando Dirlewanger, een bataljon veroordeelde criminelen, dat vele oorlogsmisdaden zou plegen. In de eindfase van de Tweede Wereldoorlog kwam het plan om 50.000 Oost-Europese kinderen te ontvoeren en tot slaaf te maken, de zogenaamde Heuaktion, uit zijn koker. Berger werd in augustus 1944 benoemd tot bevelhebber in Slowakije om de daar ontstane opstand neer te slaan. Een maand later werd hij stafchef van de Volkssturm en generaal-inspecteur van de krijgsgevangenkampen.

Na de oorlog werd Berger tijdens het Wilhelmstraßenproces wegens onder andere oorlogsmisdaden en lidmaatschap van een misdadige organisatie tot een gevangenisstraf van 25 jaar veroordeeld. In 1951 werd hij voortijdig vrijgelaten.

Berger bekleedde verschillende rangen in zowel de Allgemeine-SS als Waffen-SS. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.

• NSDAP-nr.: 426 875^[17] (lid geworden 6 februari 1922, opnieuw lid 1 januari 1931^[14][8][21])
• SS-nr.: 275 991^[17] (lid geworden 30 januari 1936^[15][10])

Selectie:

• Gouden Ereteken van de NSDAP op 30 januari 1943^[22][8][19]
• Ridderkruis van het Kruis voor Oorlogsverdienste op 26 september 1944^[22][8][14] als SS-Obergruppenführer en Generaal in de Waffen-SS en Chef van het Ergänzungswesens van de Waffen-SS^[23][10][19]
• Duitse Kruis in zilver^[8] op 1 juli 1943^{[10][22][8][14][24]} als SS-Gruppenführer en Generalleutnant in de Waffen-SS en Chef van het Ergänzungswesens van de Waffen-SS^[23][19]
• Herhalingsgesp bij IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse (18 september 1944^{[19][23][8][22]}) en 2e Klasse (15 september 1944^{[19][23][8][22]})^[25]
• Duits Olympisch Ereteken, 1e Klasse op 16 augustus 1936^{[25][8][14][10]}
• Orde van het Vrijheidskruis, 1e Klasse met Zwaarden op 10 september 1941^[8][25][19]
• Commandeur der Eerste Klasse in de Orde van de Witte Roos met juwelen en Zwaarden op 26 augustus 1942^[25][8], Schulz vermeldt: met Ster, zonder juwelen^[19]
• Grootkruis in de Orde van de Kroon van Koning Zvonimir met Zwaarden op 7 december 1943^[25] - 12 juli 1943^[8][19]
• IJzeren Kruis 1914, 1e Klasse^[18][14] (11 augustus 1918^[8][25]) en 2e Klasse^[14] (26 november 1914^[19][8][25])
• Militair Kruis voor Moed op 5 juni 1942^[25][19]
• Gouden Ereteken van de Hitlerjeugd met Eikenloof op 30 januari 1944^{[25][8][14][10]}, Schulz vermeldt: zonder Eikenloof^[19]