Vandaag willen we het hebben over Gran Sasso. Het is een kwestie die ons allemaal aangaat, omdat het een directe impact heeft op ons leven. Gran Sasso is een onderwerp dat door de geschiedenis heen aanwezig is geweest en tot eindeloze debatten en reflecties heeft geleid, zowel op academisch gebied als in de samenleving in het algemeen. Het is een onderwerp dat niemand onverschillig laat, omdat de implicaties ervan divers zijn en de gevolgen aanzienlijk kunnen zijn. Daarom is het belangrijk om tijd en moeite te besteden aan het begrijpen en analyseren van Gran Sasso, om weloverwogen beslissingen te kunnen nemen en bij te dragen aan het debat rond dit zeer relevante onderwerp.
Gran Sasso d'Italia | ||||
---|---|---|---|---|
Hoogste punt | Corno Grande (2912 m) | |||
Locatie | Abruzzen, Italië | |||
Coördinaten | 42° 28′ NB, 13° 33′ OL | |||
Onderdeel van | Abruzzese Apennijnen, Apennijnen | |||
Detailkaart | ||||
Foto's | ||||
![]() | ||||
|
De Gran Sasso d'Italia (vertaald: grote steen van Italië) is een bergmassief op de grens van de provincies L'Aquila, Teramo en Pescara in de Abruzzen, een regio in Italië. Het ligt in het Nationaal Park Gran Sasso e Monti della Laga. Onderdeel van het massief is de Corno Grande (2912 m), de hoogste berg van de Apennijnen.
Op de oostflank van de Gran Sasso, bij de Corno Grande, ligt de Calderonegletscher. Dit is de zuidelijkste gletsjer van Europa sinds de Corral di Veletagletscher in de Spaanse Sierra Nevada is weggesmolten. Ten zuiden van de Corno Grande strekt zich de Campo Imperatore uit, een enorme hoogvlakte die bekendstaat om haar bloemenpracht in de lente en zomer. Over de vlakte voert een goede weg naar het hotel "Campo Imperatore" dat op 2130 meter hoogte ligt. Het is het vertrekpunt voor vele wandelingen, waarvan er een aantal naar de 2912 meter hoge Corno Grande leiden. Ten noorden van de berg ligt de Campo Pericoli, eveneens een hoogvlakte.
In 1984 werd een 10 km lange tunnelbuis door het Gran Sasso-massief geopend voor de snelweg A24 tussen Rome en Teramo. In 1993 werd een tweede tunnelbuis geopend. Deze tunnelverbinding, de Gran Sassotunnel, omvat ook een ondergronds laboratoriumcomplex voor deeltjesfysica, de Laboratori Nazionali del Gran Sasso. Soms wordt het gedeelte waar het laboratoriumcomplex ligt ook de derde tunnel genoemd. Het laboratoriumcomplex bevindt zich 1400 meter onder het rotsmassief. Tegen de tweede tunnel en het laboratorium werd veel protest gevoerd door vele milieubewegingen. Er werd betoogd dat het kernfysische laboratorium op twee actieve seismische breuklijnen kwam te liggen en dat er ook waterbronnen in gevaar kwamen.
Het ondergrondse laboratorium, door de zware rotsen afgeschermd tegen de kosmische achtergrondstraling, werd in 1989 geopend. Er vinden studies en experimenten plaats aan neutrino’s, aan donkere materie en nucleair verval, verder is het een plaats voor geologische en biologische studies. De neutrinodetector is afgekoeld tot 82 kelvin. Er werken 700 geleerden uit twintig verschillende landen.
Een vroegere piek “De Gendarmerie” werd in 2005 omgenoemd in Johannes Paulus II-piek. De paus had de Gran Sasso dikwijls bezocht en gezegd dat het gebergte hem aan zijn geboorteregio en Polen herinnerde.
Op de berg werd Benito Mussolini in juli 1943 na zijn arrestatie op last van de regering Badoglio gevangen gehouden. Op 12 september 1943 werd hij daar door Duitse elitetroepen onder leiding van Otto Skorzeny onder de codenaam Unternehmen Eiche bevrijd.