Hamburger Schule

In de wereld van vandaag is Hamburger Schule een onderwerp dat grote belangstelling genereert en voortdurend evolueert. Met het verstrijken van de tijd heeft Hamburger Schule een grotere relevantie gekregen in de samenleving en heeft het invloed gehad op verschillende aspecten van het dagelijks leven. Vanaf zijn oorsprong tot zijn huidige staat is Hamburger Schule het onderwerp geweest van talloze onderzoeken en debatten, wat heeft bijgedragen aan het verrijken van de kennis over dit onderwerp. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Hamburger Schule, waarbij we het belang, de implicaties en de toekomst ervan bespreken. Door middel van een gedetailleerde analyse willen we de lezer een volledige en bijgewerkte visie op dit fenomeen bieden.

De Hamburger Schule (De Hamburg School voor Astrologie) is ontstaan in Hamburg, Duitsland, en draaide rond het onderzoek en de leer van astroloog en amateurastronoom Alfred Witte. De term Hamburger Schule ontstond in 1923 op het tweede Duitse Astrologisch congres in Leipzig, waar de astronoom/astroloog dr. Wilhelm Hartmann aan deelnam. Deze astrologische school maakt deel uit van de zogenaamde Uranische astrologie, die gebruikmaakt van de nieuw ontdekte planeten voorbij Saturnus, en van hypothetische planeten.

Regelwerk für Planetenbilder

Vroege studenten van Alfred Witte waren Sieggrün Friedrich en Ludwig Rudolph. In zijn onderzoek naar Pluto stelde Witte dat er nog vier planeten voorbij Pluto lagen, en Sieggrün deed daar nog eens vier bovenop in het gebied voorbij Neptunus, de 'transneptuniaanse' hemellichamen. Ludwig Rudolph publiceerde Witte's bevindingen in 'Regelwerk für Planetenbilder' uit 1932. De Hamburger Schule besteedde naast het gebruik van de extra planeten vooral veel aandacht aan de theorie van de midpunten.

Witte en Rudolph werden onder het naziregime vervolgd door de Gestapo als vijanden van het Derde Rijk. Alfred Witte pleegde zelfmoord voor hij naar een concentratiekamp zou worden afgevoerd. Rudolph daarentegen werd geïnterneerd. Het boek over de Planeetbilder werd verboden en verbrand door de nazi's.

Latere ontwikkelingen

Reinhold Ebertin, die de methodes van de Hamburger Schule had bestudeerd, behield de kern van deze astrologische leer, verliet wel de extra planeten en doopte zijn versie van de Uranische astrologie 'Kosmobiologie'. In 1940 publiceerde hij zijn werk 'De Combinatie van Planeetinvloeden'.

Kenmerken

De opvallendste kenmerken van de Uranische astrologie van Witte, en van de latere kosmobiologie van Ebertin waren de volgende:

  • geen gebruik van de 12 traditionele 'huizen' en hun heersers
  • introductie van midpunten[1]
  • het gebruik van 'harmonics', waarbij een aantal aspecten worden uitgelicht en duidelijker tevoorschijn komen in de horoscooptekening
  • meer nadruk op planeetbeelden, dit zijn groeperingen van planeten in de horoscoop
  • focus van de astrologie op voorspellingen
  • focus op medische astrologie (vooral later door Ebertin, die dokter was)
  • een claim van wetenschappelijkheid

Tabel met transneptuniaanse objecten

Transneptuniaanse objecten (TNOs) van Witte en Sieggrün
Naam OP1 AU2 Bron Vroegere data
Cupido 262.5 41.0 Witte/Neely 262.5 geschat door Witte in 1923
Hades 360.6 50.7 Witte/Neely 360.66 geschat door Witte in 1924
Zeus 455.6 59.2 Witte/Neely 455.6 geschat door Witte
Kronos 521.8 64.8 Witte/Neely 521.8 geschat door Witte in 1924
Apollon 589.4 70.4 Neely eerder geschat op 576 door Sieggrün
Admetos 631.7 73.7 Neely eerder geschat op 617 door Sieggrün
Vulcanus 679.0 77.4 Neely eerder geschat op 663 door Sieggrün
Poseidon 765.3 83.5 Neely eerder geschat op 745 door Sieggrün in 1934

1 OP=Orbital/Revolutionary Period in years, Omloopperiode in jaren, afgerond tot op 1e decimaal

2 AU=Distance from Sun in Astronomical Units, Afstand van de zon in Astronomische Eenheden, tot op 1e decimaal