In de wereld van vandaag is Helmhokko een onderwerp dat voortdurend evolueert en dat grote belangstelling wekt in de samenleving. Of het nu vanwege zijn historische relevantie, zijn impact op de populaire cultuur of zijn invloed op het dagelijks leven is, Helmhokko is erin geslaagd de aandacht te trekken van mensen van alle leeftijden en achtergronden. In dit artikel zullen we in detail de verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Helmhokko, vanaf de oorsprong tot de dag van vandaag, waarbij we het belang en de impact ervan op verschillende aspecten van het moderne leven analyseren. Daarnaast zullen we onderzoeken welke rol Helmhokko speelt in de huidige samenleving en hoe deze de manier waarop we denken en handelen heeft beïnvloed. Door een diepgaande en alomvattende analyse zullen we in staat zijn om het belang van Helmhokko en de impact ervan op de wereld om ons heen beter te begrijpen.
Helmhokko IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2023) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Pauxi pauxi (Linnaeus, 1766) | |||||||||||||
![]() | |||||||||||||
![]() | |||||||||||||
Bruine fase, vrouwtje | |||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||
Helmhokko op ![]() | |||||||||||||
|
De helmhokko (Pauxi pauxi) is een vogel uit de familie van de sjakohoenders en hokko's (Cracidae). De wetenschappelijke naam van de soort is gepubliceerd in 1766 door Linnaeus. Het is een bedreigde vogelsoort in Venezuela en Colombia.
De vogel is 91 cm lang. Het is een grote zwarte, bodembewonende vogel met een eigenaardige, licht blauwachtige gekleurd uitgroeisel voor op de kop. De snavel en de poten zijn dofrood. Zowel het mannetje als het vrouwtje zijn zwart met een groenblauwe glans. De buik, onderstaartdekveren en het staartuiteinde zijn wit. Er is ook een bruinkleurige fase die zeldzamer is.[1]
De soort komt voor in het noordwesten van Zuid-Amerika en telt twee ondersoorten:[2]
Het leefgebied is beperkt tot subtropisch nevelwoud in rotsige berggebieden tussen de 500 en 2200 m boven zeeniveau. Deze hokko heeft een voorkeur voor dichtbegroeide ravijnen.[1]
De helmhokko heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2023 door BirdLife International geschat op 3500 tot 12500 volwassen individuen en de populatie-aantallen nemen af door habitatverlies en bejaging. Het leefgebied wordt aangetast door ontbossing waarbij natuurlijk bos wordt omgezet in gebied voor beweiding en de teelt van drugs. Om deze redenen staat deze soort als kwetsbaar op de Rode Lijst van de IUCN.[1]