Himation

In de wereld van vandaag is Himation een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een breed spectrum van de samenleving. Zowel op persoonlijk als professioneel vlak heeft Himation aanleiding gegeven tot talloze debatten en discussies over de implicaties en gevolgen ervan. Vanaf het begin tot op de dag van vandaag heeft Himation een aanzienlijke impact gehad op de manier waarop we de wereld om ons heen waarnemen. Door de jaren heen is Himation geëvolueerd en aangepast aan de veranderingen en uitdagingen van de omgeving, wat aantoont dat het in staat is relevant en actueel te blijven in een wereld die voortdurend verandert. In dit artikel zullen we de meerdere aspecten en dimensies van Himation in detail onderzoeken, waarbij we de invloed ervan op verschillende gebieden van het leven analyseren en de rol ervan bij het vormgeven van het heden en de toekomst.

Standbeelden van een man en vrouw met himation

Het himation (Oudgrieks: τό ἱμάτιον) was een type kledingstuk in het Oude Griekenland. Het betrof een grote, rechthoekige lap stof, doorgaans van wol maar ook wel van meer luxueuze materialen, die als een brede mantel of brede sjaal om het lichaam werd gedrapeerd. Zowel mannen als vrouwen kleedden zich in himatia. Vaak, maar niet altijd,[1] droeg men hieronder een wollen onderkleed: de zogenaamde chiton (bij mannen en vrouwen) of de peplos (bij vrouwen).

Getuige de vele afbeeldingen op aardewerk, reliëfs, etc. kende men verschillende wijzen waarop het kledingstuk om het lichaam kon worden gedrapeerd. Zo droegen efeben na hun bezoek aan het gymnasion hun himation gedeeltelijk over het hoofd, om geen kou te vatten. Met het oog op de mobiliteit werd het kledingstuk ook wel opgenomen en op de schouder vastgezet met een soort fibula. Hierdoor leek het enigszins op de chlamys, hoewel deze aanzienlijk korter was. Over het algemeen echter werd het himation als volgt gedragen: men hing naar verhouding een kort deel over de linkerschouder. Het langere, op de rug hangende deel werd onder de rechterarm door voor de borst getrokken, en vervolgens over de linkerschouder of de linkeronderarm geslagen. De rechterschouder bleef dus doorgaans onbedekt. Het himation was lang en breed genoeg om tot de enkels te reiken.

Noten

  1. ↑ Mannen en jongens konden de himation ook direct om het naakte lichaam dragen. Dit heette ἀχίτων ("zonder chiton"). Opmerkelijk is dat een man die enkel een chiton droeg en geen chlamys of himation als γυμνός ("ongekleed") beschouwd werd.