Hoheweg
In de wereld van vandaag is Hoheweg het onderwerp geweest van toenemende belangstelling en debat op verschillende gebieden. De impact en invloed ervan strekken zich uit over verschillende velden en contexten, waardoor de nieuwsgierigheid en aandacht van een steeds diverser wordend publiek wordt gewekt. De relevantie ervan valt niet te ontkennen in de hedendaagse samenleving, en genereert reflecties, onderzoek en discussies op zoek naar het begrijpen van de betekenis en reikwijdte ervan. In die zin is dit artikel bedoeld om het onderwerp Hoheweg op een brede en gedetailleerde manier te behandelen, waarbij de vele facetten, implicaties en uitdagingen die het op verschillende gebieden met zich meebrengt, worden onderzocht. De impact van Hoheweg in verschillende contexten zal worden geanalyseerd, evenals de evolutie ervan in de loop van de tijd, waardoor een alomvattende visie wordt geboden die bijdraagt aan het verrijken van het begrip van dit onderwerp.
| Vuurtoren Hoheweg | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Vuurtoren Hoheweg bij eb
| ||||
| Start bouw | 1855 | |||
| Opening | 1856 | |||
| BA | B1198 | |||
| NGA | 114-10324 | |||
| Bouwwerk | ||||
| Hoogte | NN 36 m | |||
| Uitrusting | ||||
| Lichtsterkte | 126.000 cd | |||
| Nominale dracht | wit 19,5, rood 16,2 en groen 15 zeemijl | |||
| ||||
De Hoheweg of Hohe Weg is een vuurtoren die in het zuidoostelijke deel van de Noordzee (Duitse Bocht) staat, in het estuarium van de Wezer.
Met de opkomst van de stoomscheepvaart op de Wezer in 1840 werd het noodzakelijk om de vaarwateraanduiding naar de nieuw gevormde havenstad Bremerhaven fundamenteel te veranderen. De "Bremer Bakens" op het wad van Hoheweg en de gelegen lichtschepen waren niet meer geschikt voor de veiligheidseisen van de toen opkomende scheepvaart. Om de situatie te verbeteren was Bremen bereid om de bakens voor de scheepvaart door een vaste vuurtoren te vervangen, omdat dat minder operationele kosten met zich mee zou brengen dan het onderhouden van de lichtschepen. Jacobus van Ronzelen was de eerste bouwmeester van Bremerhaven en nam de opdracht aan om deze toren te bouwen. In juni 1855 werd begonnen met de werkzaamheden en reeds in december 1856 kon het lichtbaken in gebruik worden genomen.
Om de radarketen Außenweser verder te ontwikkelen voor de veiligheid van de scheepvaart, werd de toren in 1962 uitgerust met een radarinstallatie. Bij de benodigde ombouwwerkzaamheden werd de oude gordeloptiek van 2,4 meter hoog vervangen door een kleinere. De oude lamp werd tot 1941 met petroleum gevoed en is vandaag de dag nog samen met andere onderdelen van de toren te zien in het scheepvaartmuseum in Bremerhaven.
In 1973 werd de vuurtoren Hoheweg als laatste van de actieve vuurtorens geautomatiseerd en werd de bemanning teruggehaald naar de wal.[1]
-
Het gebied van de Hoheweg -
-
-
De vuurtoren bij eb
Zie ook
Externe links
