Hoogalemannisch
In dit artikel duiken we in de fascinerende wereld van Hoogalemannisch. We zullen de oorsprong, de impact ervan op de samenleving en de relevantie ervan vandaag onderzoeken. Sinds Hoogalemannisch is het een onderwerp van debat en discussie geweest, waardoor tegenstrijdige meningen zijn ontstaan en de interesse van zowel experts als fans is gewekt. Op dezelfde manier zullen we de evolutie ervan in de loop van de tijd analyseren, waarbij we de belangrijkste momenten en de invloed ervan op verschillende gebieden benadrukken. Met dit artikel proberen we een alomvattend beeld te geven van Hoogalemannisch, waarbij we de verschillende facetten ervan bespreken en de lezer een dieper begrip van dit onderwerp bieden.
Taalgebieden in Zwitserland (2000). Het gebied van het Zwitserduits is in oranje weergegeven
Hoogalemannisch is de verzamelnaam voor een groep Alemannische dialecten met ca. 10 miljoen sprekers in het Duitstalige deel van Zwitserland, het zuiden van de Elzas en Oostenrijk. Het meest kenmerkend aan deze dialecten is het veranderen van de velare plosief k in ch aan het begin van woorden: Kind, Kopf (Standaardduits) → Chind, Chopf, als gevolg van het zich volledig voltrekken in deze taalvariëteiten van de Hoogduitse klankverschuiving.
De volgende Hoogalemannische dialecten worden onderscheiden:
- Sundgauisch (zuidelijk Elzassisch)
- Badische dialecten (ten zuiden van Freiburg im Breisgau)
- Zuidelijk Freiburgs (in Freiburg im Breisgau)
- Markgräflerländisch (in Markgräflerland, onder andere ten zuiden van Lörrach)
- Südschwarzwälderisch (in Südschwarzwald)
- Oostelijk Hoogalemannisch (Ostschweizerdeutsch. Gebied ten oosten van de Brünig-Napf-Reusslinie. Kenmerken: diftongen ? en niet ?; bij werkwoorden de meervoudsuitgang ?)
- Appenzellisch (in Appenzellerland)
- Bündnerdeutsch
- Liechtensteins
- Nordoostzwitsers (in Oost-Zwitserland, incl. Thurgauer en Schaffhauser)
- St.-Galler-Deutsch
- Vorarlbergerisch
- Zürichdeutsch
- Westelijk Hoogalemannisch (Westschweizerdeutsch. Gebied ten westen van de Brünig-Napf-Reusslinie. Kenmerken: diftongen ?; werkwoorden met twee meervoudsvormen ?)