Hoornadders

In dit artikel gaan we dieper in op Hoornadders en alles wat dit onderwerp/persoon/datum te bieden heeft. Door de geschiedenis heen heeft Hoornadders een cruciale rol gespeeld in verschillende aspecten van het dagelijks leven, en het is belangrijk om de impact ervan op de hedendaagse samenleving te begrijpen. We zullen de relevantie ervan in verschillende contexten analyseren, van de invloed ervan op de populaire cultuur tot het belang ervan in het academische veld. Daarnaast zullen we onderzoeken hoe Hoornadders in de loop van de tijd is geëvolueerd en wat de huidige staat ervan is in de wereld van vandaag. We hopen dat dit artikel informatief is en aanleiding geeft tot diepe reflectie over Hoornadders en zijn plaats in de moderne wereld.

Hoornadders
Hoornadder (Cerastes cerastes) met de karakteristieke hoorntjes boven de ogen, exemplaar in gevangenschap uit Israël.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Serpentes (Slangen)
Familie:Viperidae (Adders)
Onderfamilie:Viperinae (Echte adders)
Geslacht
Cerastes
Laurenti, 1768
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Hoornadders op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Hoornadders[1] (Cerastes) zijn een geslacht van slangen uit de onderfamilie echte adders (Viperinae) van de familie adders (Viperidae).

Naam en indeling

De wetenschappelijke naam van het geslacht werd in 1768 voorgesteld door Josephus Nicolaus Laurenti. Er zijn vier soorten, inclusief de pas in 2010 beschreven soort Cerastes boehmei.[2] De slangen werden eerder aan andere geslachten toegekend, zoals Coluber, Vipera en het niet langer erkende Aspis.

Verspreiding en habitat

Alle soorten komen voor in delen van noordelijk Afrika en het Midden-Oosten en leven in de landen Verenigde Arabische Emiraten, Jemen, Oman, Israël, Jordanië, Irak, Koeweit, Saoedi-Arabië, Egypte, Libië, Tunesië, Algerije, Marokko, Mauritanië, Mali, Niger, Soedan en Westelijke Sahara, mogelijk in Iran.[2] De habitat bestaat onder andere uit droge tropische en subtropische scrublands en hete woestijnen.

Uiterlijke kenmerken

Hoornadders hebben vaak hoornachtige structuren op de kop. Deze komen niet bij alle soorten voor en soms komen binnen een enkel legsel zelfs zowel gehoornde als ongehoornde exemplaren voor.[1]

Levenswijze

De vrouwtjes kunnen zowel eierlevendbarend zijn en levende jongen baren als eierleggend zijn waarbij het nageslacht in een ei wordt geboren. Alle soorten zijn zeer giftig en een beet kan een fatale afloop hebben bij de mens. Op het menu staan vooral kleine zoogdieren zoals knaagdieren.

Beschermingsstatus

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan twee soorten een beschermingsstatus toegewezen. De slangen worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC).[3]

Soorten

Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam Auteur Verspreidingsgebied
Cerastes boehmei Wagner & Wilms, 2010 Tunesië
Hoornadder
(Cerastes cerastes)
Linnaeus, 1758 Egypte, Libië, Tunesië, Algerije, Marokko, Mauritanië, Mali, Niger, Israël, Jordanië, Soedan, Westelijke Sahara
Cerastes gasperettii Leviton & Anderson, 1967 Verenigde Arabische Emiraten, Jemen, Oman, Israël, Jordanië, Irak, Koeweit, Saoedi-Arabië, mogelijk in Iran
Avicenna-adder
(Cerastes vipera)
Linnaeus, 1758 Egypte, Libië, Tunesië, Algerije, Marokko, Mauritanië, Mali, Niger, Westelijke Sahara, Soedan, Israël

Bronvermelding